พัฒนาอย่างพอเพียง
ส่องหล้า
เสียงไก่เห่าหมาขันตะวันเที่ยง
เจ้าเป็ดน้อยส่งเสียงในกรงสวย
ปลาหับปีกสุขสมลมพุ่งพวย
พระจันทร์ส่องแสงสวยแข่งตาวัน
ทั่วแผ่นดินแผ่นฟ้าวิปริต
ทั่วทั้งเมืองมืดมิดและผิดผัน
ธรรมชาติในกำมือถือประจัญ
แบกบุกรุกห้ำหั่นประหาญคน
ใบไม้เขียวร่วงหล่นมิทันรุ่ง
พัฒนาปรับปรุงกันทุกหน
ถอนรากแก้วแผ่วถางทั่วมณฑล
ปลูกแท่งหินโผล่พ้นแผ่นดินงาม
ไก่เคยเอื้อนเสียงขานขับขยับไข
บอกเวลาวันใหม่จะไขข้าม
สุนัขเห่าเฝ้าเรือนไม่หลับยาม
พระจันทร์ส่องแสงงามยามราตรี
ผ่านไปแล้วเป็นอดีตให้คิดถึง
ใครจะยุดฉุดดึงเป็นช่องชี้
เราทำเมืองให้สดสวยเขียวขจี
เป็นเมืองสวยทาสีให้งดงาม
เสียงไก่เห่าหมาขันกระชั้นเสียง
ร้องอื้ออึงทุ่มเถียงจากฟ้าข้าม
อนุรักษ์ปักชื่อระบือนาม
บนแท่งปูนยิ้มหยาม เหม็นขี้ฟัน....