สายลมและสีรุ้ง

Shakespeare

ความเงียบ เหงียบย่างบนปลายฝัน
ฝนพลันล่วงหล่นบนฟากฟ้า
สายลมผ่านหน้า พาชวนฝัน
ความงามบนนั้นข้าแลเห็น
ชุ่มชื่นเย็นฉ่ำ อยากให้เป็น
ตัวฉันแลห็น ไม่มีใคร
ใครเอยช่วยฉนอม ความรู้สึก
ลึกๆ ข้างในมันหวั่นไหว
ต้องการสักคนมาเข้าใจ
ให้ฉันฝันเป็นจริง สิ่งลึกๆ
ขอให้หายเศร้าใจใครรู้สึก
นึกถึงแล้วใจมันหดหาย
ขอเพียงใครสักคนช่วยผ่อนคลาย
ให้คิดถึงคำนึงหมาย..แด่สายรุ้ง				
comments powered by Disqus
  • Shakespeare

    5 สิงหาคม 2545 15:48 น. - comment id 65192

    แด่แดดหลังฝน
    ผู้มองไม่เห็นสายรุ้ง
  • แนทตี้..

    5 สิงหาคม 2545 16:56 น. - comment id 65198

    ^*^*^*^*มาอ่านจ๊ะ..
  • ขุนเขา

    21 สิงหาคม 2545 11:15 น. - comment id 68822

    อืม.....ในชีวิตของฉันยังไม่มีคนคอยเข้าใจ  เพียงต้องการสักครั้งที่จะได้พบใครที่เป็นตัวจริง.....ใช่ไหมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน