...ดวงตะวันลับแล้ว.............................ลาโลก ยามจิตพิศม์วิโยค................................เสื่อมร้าง มหรรณพ์ม่านดังโศก...........................ใจสลด ใยเยื่อเหลือเพียงอ้าง............................ดั่งเอื้อนฤาฉไน ฯ
24 กรกฎาคม 2545 14:54 น. - comment id 62611
แม้เมื่ออาทิตย์ลับลาขอบฟ้าไป แต่วันใหม่แสงทองยังหวนคืนคู่ แม้วันนี้เธออาจหงอยเหงาอยู่ แค่เพราะเธอไม่รู้มีคนหนึ่งยังคงคิดถึงเธอ มืดมีสว่าง เย็นมีเช้า ร้อนมีหนาว ว่างเปล่ามีความจริง
24 กรกฎาคม 2545 22:50 น. - comment id 62660
เขียนโคลงเก่งจัง
24 กรกฎาคม 2545 23:46 น. - comment id 62683
เพราะจังค่ะ เป็นโคลงสี่สุภาพที่มีเสน่ห์มากค่ะ
25 กรกฎาคม 2545 00:58 น. - comment id 62684
อ่านของอัลมิตามาก้อหลายโคลงแย้ว.... ขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นลูกศิษย์ด้วยละกันนะ.... เขียนเก่งจัง
25 กรกฎาคม 2545 13:53 น. - comment id 62772
คุณidaho...คิดถึงจังนะ ไอซ์ คุณdokkoon...ดีใจจังค่ะ ที่คุณแวะมาทักทาย อ่านของคุณบ่อยๆนะคะ คุณบุษราคัม...ขอบคุณมากค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณธนรัฐ ...อื้ออออ อัลมิตรา ยังไม่แจ๋วขนาดนั้นนะคะ ..