รักษ์ธรรมชาติ

จั่นเจา

ตะวันคล้อยยามพลบแดดอ่อนแสง    
วสันต์แจ้งฝนปรายหลังคิมหันต์                       
แสงตัดยอดแมกไม้ในไพรวัลย์           
เมฆาผันแปรเปลี่ยนรูปตามสายลม                  
สายชลเชี่ยวเลี้ยวลดคดเซาะหิน        
น้ำไหลรินปลาแหวกว่ายด้วยสุขสม                  
แลยอดหญ้ามีน้ำค้างดูรื่นรมย์           
ศิขรสมสูงตระหง่านดั่งธานิน                           
เรไรร้องก้องป่าเปล่งอำนาจ               
ยามแสงจันทร์นั้นสาดทั่วผงผิน
นกเค้าแมวแคล้วนกฮูกเที่ยวโบยบิน   
สู่เมฆินทร์นภากาศ อันกว้างไกล                          
ธรรมชาติสร้างกำเนิดพืชไพรสณฑ์     
ทั้งมวลชนทั่วแดนดินถิ่นอาศัย                            
เราควรช่วยกันรักษาให้สืบไป             
รวมหัวใจปกป้องคุ้มครองกัน				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    15 กรกฎาคม 2545 22:40 น. - comment id 61179

    โห...เก่งจังค่ะ...กลอนแนวนี้แต่งยากนะคะ ในความคิดของ...โคลอน..
  • monki

    16 กรกฎาคม 2545 07:54 น. - comment id 61226

    ในความคิดของมังกิด้วยอ่ะ
    
    สวยงามมากเลยนะคะ เห็นภาพๆ
  • ตฤณ

    16 กรกฎาคม 2545 21:24 น. - comment id 61304

    กลอนอ่ะ แต่งยากทุกกลอนสำหรับนู๋อ่ะพี่ แง๊บๆๆ
  • น้ำแข็ง

    18 กรกฎาคม 2545 06:38 น. - comment id 61453

    ไพเราะมากเลยค่ะ.. ชอบจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน