ก่อนวัน เข้าพรรษา

ม้าก้านกล้วย

น้ำเหนือหลาก มากมาย ในหลายนา
เสร็จงานกรำ ดำกล้า กว่าเดือนก่อน
เหนื่อยเหน็ด เคล็ดกาย ก็ถ่ายถอน
เพิ่งพักผ่อน เพียงพอ ก็คืนแรง
ข้าวชื่นขึ้น ยอดหรู ชูสล้าง
งานจึงว่าง จะร่วมใจ ไปเบาแบ่ง
ใบบอกบุญ วัดป่า มาแจกแจง
จึงจะแจ้ง ร่วมร้องขอ ไปหล่อเทียน
ขี้ผึ้ง จากรวง ที่หลังเรือน
ปาดเฉือน น้ำผึ้ง ซึ่งหวานเลี่ยน
ถั่วงา กระยาสารท กระจาดเจียน
ทำเทียน พรรษา มาไว้วัด
ชะลอมไผ่ ใส่ผ้าตาบ อาบน้ำฝน
ทั้งนมข้น ข้าวสาร ใส่จานจัด
พริกและเกลือ หยูกยา สารพัด
ห่อแล้วมัด รวมเข้าไว้ ถวายเณร
ปิ่นโตเงา เถาใหม่ ใส่แกงส้ม
มีขนม แป้งจี่ และหมี่เส้น
ตั้งใจ ใส่เสบียง เลี้ยงพระเพล
แล้วจึงเกณฑ์ ก่อไฟ ไว้หลอมลน
เทียนแท่ง บ้างแกะ บ้างแปะพิมพ์
เต็มอิ่ม กุศลอาบ ลาภคงล้น
ชายฉกรรจ์ มันมีแรง แย่งกันขน
เทียนต้น เสลี่ยงวอ ก็แต่งงาม
ตัดกระดาษ วาดลาย มาป้ายปิด
บรรพชิต คฤหัสถ์ ถนัดท่าม
วัดโน่นมี วัดนี้ด้วย ช่วยกันหาม
ทิวอร่าม แห่เทียน เวียนนาคร
สาวสวย ซ้อมเซิ้ง เริงระบำ
งามสม คมขำ ทำท่าฟ้อน
เล็บเรียว ย่างย่อ อรชร
องค์อ่อน เอวส่าย ยามร่ายรำ
กาละ บุญกุศล คนเกษตร
ทุกคามเขต นาไร่ ในคืนค่ำ
วามแสงเทียน ราวว่า จ้าแสงธรรม
สังฆกรรม สืบส่อ ต่อเนื่องมา
พุทธองค์ ดำรัสไว้ ให้โอวาท
แก่ภิกษุ ผู้ประกาศ ศาสนา
ยามฝนฉ่ำ อย่าย่ำก่น บนผืนนา
จำพรรษา ในอาราม เสียสามเดือน
อุบาสก เลื่อมใส รวมใจกัน
ทำเทียนปั้น ขี้ผึ้ง ซึ่งเสมือน
ประทีปนำ ธรรมรัตน์ ขจัดเลือน
ส่องทางเถื่อน ชี้ทางถูก แก่ทุกคน
ขอหยุดเรื่องกลอนกล ไว้ ตรงนี้ สักระยะหนึ่งแล้วกัน เพราะได้รับการร้องเรียนว่า พี่ม้า แต่งกลอนซะ เด็กใหม่ ๆ อย่างพวกหนู ๆ ไม่กล้าแต่งกลอนเลย(เป็นยังงั้นไปซะนี่) เลยขอเอากลอนบรรยากาศ ชนบท ที่ม้าชอบมากกกก มาให้อ่านกัน กลอนนี้ แต่งตามคำขอ ของ J&J ซึ่งพอดีกับวัด ข้างบ้าน มีใบบุญ ขอให้ไปช่วยทำเทียน เป็นกรรมการต้นเทียนกะเค้าด้วยนะ อ้อ แล้วเขาให้แต่งกลอนเซิ้ง ฟ้อนหน้าต้นเทียนอีกด้วยแน่ะ ก็ บทนี้แหละ แต่แปลงภาษาเป็น ไทอีสาณ