เธอคือใคร คือคนที่ฉันชอบงั้นเหรอ คือคนที่ฉันฝันละเมอ หรือคือคนที่ฉันเพ้อถึงตลอดมา เธอคือใคร หรือเธอคือคนที่ฉันใฝ่หา คือคนที่ฉันอยากสบตา หรือคือคนที่น่าจะเป็นของฉันตลอดไป เธอคือใคร หรือเธอคือคนที่ฉันหลงไหล คือคนที่ฉันอยากอยู่เคียงข้างกาย หรือเธอคือคนที่ฉันอยากรับไออุ่นนานๆ เธอคือใคร คือคนที่ทำให้ฉันฝันหวาน คือคนที่ทำให้ฉันทรามาน หรือคือคนที่ทำให้ฉันอยากมีวันวานที่น่าจดจำ เธอคือใคร คือคนที่ทำให้ฉันมีความสุขอย่างเลิศล้ำ เธอคือคนที่ฉันไม่อาจมองข้าม หรือเธอคือคนที่ฉันเฝ้าติดตามอยู่ตลอดมา เธอคือใคร ฉันตอบไม่ได้และเป็นปัญหา แต่ฉันรู้แค่เพียงว่า อยากยืนไกล้ๆแล้วสบตา เพื่อเอ่ยคำว่า ฉันรักเธอ sodasasa ฉันคือสายหมอกขาว พัดผ่านพราว จากใจ ชายคนหนึ่ง คนที่เธอ เอ่ยเพ้อ ละเมอถึง คนที่เธอ ซุ่มซึ้ง เพียงลำพัง หมอกแห่งความ คิดถึง ซึ่งเปลี่ยวเหงา จะมาเล่า เรื่องราว ของความหลัง เรื่องของใคร ที่ใจช้ำ เพียงลำพัง คนที่เธอ หันหลัง จากลาไกล เขาคิดถึง เธออยู่ ทุกคืนวัน เขารำพัน ว่าเธอนั้น จำได้ไหม หรือว่าลืม ชาวดิน สิ้นเยื่อใย เพียงเพราะไกล สัมพันธ์ จึงบั่นทอน เขาฝากลม วอนว่า ให้มาบอก เขาฝากหมอก บอกรักใว้ เกินไถ่ถอน เขาฝากฟ้า ฝากฝน จนใจอ่อน ฝากแดดร้อน ฝากจันทร์สวย ช่วยบอกเธอ ฉันคือสายหมอกหมอง อีกมินาน ก็ต้อง พร่องพร่ำเพ้อ กลายเป็นไอ ไม่ได้ฝาก คำรักเก้อ อาจมิเจอกันอีกเลยลงเอยแล้ว ฉะนั้น ก่อนแดดจะแรงร้อน จึงฝากคำรักวอนก่อนพ่ายแผ่ว เขารักเธอทุกค่ำเช้าเขาแน่แน่ว ฉันบอกแล้ว หมดภาระ ก็จะจาง. . . หายไป (ม้าก้านกล้วย)=แมกไม้สายมูล
10 กรกฎาคม 2545 17:46 น. - comment id 60076
แล้วฉันเป็นใคร ฉันมาทำอะไรที่นี่ ทำไมฉันจำอะไรไม่ได้เลย แล้วเธอเป็นใคร ที่นี่ที่ไหน ทำไม ยังไง เมื่อไหร่
10 กรกฎาคม 2545 19:41 น. - comment id 60101
ขอบคุณนะคะคุณม้าที่ให้เกียรติมาต่อกลอนของโซดาอีกครั้ง อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ อืมมม พอจะทราบแล้วหละค่ะ ว่า เธอคนนั้นคือใคร อิอิอิอิ ล้อเล่นค่ะ ยังไงเธอคนนั้นก็ยังไร้ตัวตนอยู่ค่ะ เพราะว่า เค้าคือสายหมอก เค้าบอกรักแล้วก็จางหายไป
10 กรกฎาคม 2545 19:45 น. - comment id 60102
อื้มมม ลืมบอกไป sodasasa กับsodazaaa คนละคนกันนะคะ ^_^ ความsa (ซา)มันจะคร้ายฝนซาน่ะค่ะ แต่ความza(ซ่า) จะสดใสกว่า แอนเป็นได้แค่โซดาซาซาเท่านั้น
10 กรกฎาคม 2545 20:37 น. - comment id 60106
ฉันคือใครใครคือฉันยังสับสน หลงวกวนดีร้ายเป็นสองร่าง เป็นนางใจนางในฝันนางอำพราง นางอ้างว้างร้างไร้ใจไม่มีซึ่งตัวตน ฉันค้นหาตัวตนไม่เคยพบ ไม่รู้จบด้วยไร้รักจนสับสน ไร้หัวใจใครนำทางเลิกวกวน ไร้กมลคนใจดีที่รอคอย โลกนี้หนอได้อย่างมักเสียอย่าง อาจได้ร่างไร้หัวใจไกลสุดสอย อาจมีสุขเพียงฝันวันเลื่อนลอย สวรรค์คอยลบเหว่ว้าหาทางออกไม่พบเจอ สุขเพียงฝันกับวันคืนชื่นชีวิต ฟ้าลิขิตไม่ผิดแน่ให้พ้อเพ้อ คนร่วมกรรมกันมาต้องพบเจอ เพียงมีเธอโลกไร้ร้างกลับเติมเต็ม ดอกไม้หวานบานพราวราวรับรู้ กลางใจอยู่ซ่อนสุขให้ฮึกเหิม ไม่เป็นไรนะยอดขวัญฉันเพียงเพิ่ม มาต่อเติมรักแท้ให้แพ้ใจ..ให้โลกลือ.. ไม่ทราบทำไมต่อได้ยาวจังค่ะ เป็นบทกลอนสวยงามทั้งสองคนนะคะ ด้วยรักและชื่นชมสุดหัวใจค่ะ
10 กรกฎาคม 2545 22:37 น. - comment id 60134
โซดา ซ่า ม้าก็หวานซะ
11 กรกฎาคม 2545 07:49 น. - comment id 60181
โซดากะชาเย็น อิอิ
11 กรกฎาคม 2545 08:11 น. - comment id 60202
โซดากะพี่โอเลี้ยง.มะช่ายสิ..พี่ม้าฯ.อิอิ..แต่งได้เพราะจังเลย
11 กรกฎาคม 2545 09:34 น. - comment id 60256
โอ้โฮ กลอนยาวมาก ๆ แต่งได้เพราะมากด้วยคะ
11 กรกฎาคม 2545 13:37 น. - comment id 60329
ฉันคือสายหมอกขาว...โรแมนติกนะคะพี่ม้า ถึงออกจะเศร้าไปหน่อย แต่ก้อโดนใจนิ