โอ้ไก่ฟ้าพญาลอคอยรอใคร ตัวโตใหญ่ได้ขนาดปราดเปรียวอยู่ เดินคุ้ยเขี่ยเกลี่ยดินกินน่าดู ช่างเจ้าชู้ขู่ข่มน่าชมจริง ยืนจังก้าสง่ามากยากใครเทียบ หล่อเหลาเปรียบเหยียบยูงทองมองสวยยิ่ง ขนสีเทาขี้เถ้าฟ้าเย็นตาจริง หงอนงอนพริ้งพิงแอบแนบท้ายทอย เหนียงหน้าแดงแรงร้อนซ่อนเลือดฝาด เดินวางมาดอาจดีมิมีถอย ตะโพกอมส้มเพลิงเริงแสงพลอย งามใช่น้อยห้อยหางก้าวย่างไป หลงเหลียวมองจ้องดูอยู่ตั้งนาน ไก่ก้าวผ่านเพ่นพ่านพานเฉไฉ เดินมุดดงตรงแนวแน่วแน่ไป แสนดีใจไก่ฟ้ามาให้ชม
8 กรกฎาคม 2545 23:56 น. - comment id 59697
นึกถึงบทที่เคยเรียนตอนเด็ก ๆ เลยค่ะ ไม่รู้เรียกว่าอะไร สร้อยแสงแดง พระพราย ขนเขียวลาย ระยับ ปีกสลับ เบญจรงค์ เหลื่อมลายยงค์ หงสบาท ขอบตาชาด พระพริ้ง สิงคริ้ง หงอน พรายพรรณ ขานขัน เสียงเอาใจ เดือยหงอนไซร้ สีลำยอง เจทท์เขียนถูกอ่ะป่าวไม่รู้ค่ะ พี่ แต่บทนี้ชอบมากค่ะ ^-^
9 กรกฎาคม 2545 00:49 น. - comment id 59719
อยากเห็นมั่งจัง
10 กรกฎาคม 2545 08:31 น. - comment id 59978
ชอบมาก และชื่นชม มาเสมอ
10 กรกฎาคม 2545 10:08 น. - comment id 60019
อยากเห็นเช่นกันครับ พี่นกตะวัน