หน้าส่วนตัว
ตะวันแรงแดงเรื่อเจือร้อนรุ่ม
ดั่งจะสุมโลกให้ ดั่งเพลิงผลาญ
แดดเปรี่ยงเปรี่ยงสายลมร้อนแสงระราน
ภายใต้การเผาผลาญของดวงไฟ
กระหน่ำแสงแรงร้อนสะท้อนส่อง
คุกคคามครองปองเผาให้ลุกไหม้
ให้แผ่นดินมอดไหม้มลายไป
ด้วยหัวใจแห่งตะวันอันร้อนแรง
สาดรังสีไปทั่วทุ่งนาข้าว
แดดร้อนพ่าวข้าวเฉาแดดดินระแหง
ชาวนาตรมพรมทุกข์แดดทิ่มแทง
หมดเรี่ยวแรงโรยอ่อนวอนฝนพรำ
ข้าแต่ฝนจงหล่นหลั่งพรั่งพรูพร่าง
พรมข้าบ้างยามแดดเหี้ยมเกรียมกระหน่ำ
ข้าวแห้งตายน้ำแล้ง แห้งขอดซ้ำ
ฤาจะย้ำความตายหมายชีวิน
สาแก้ว 7 ก.ค. 2545 15:58 น. - ID 18067 
723
2
0
8 กรกฎาคม 2545 09:57 น. - comment id 59496
เพราะจังจ้า รู้สึกถึงความร้อนแรง แผดเผาเลย
8 กรกฎาคม 2545 11:13 น. - comment id 59536
น่านจิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
