ปองหล้า

ชาวหาดวาดกวี

ไยยังมองปองฟ้า
ขับฝนลาไล่ไป
มิห่วงดวงวสันต์อันใด
ครึ้มไปไม่รั้งดั่งโกรธา...
ปองสิปองมองหล้า
รับฝนฟ้าบ่าไหล
อาบฝนชลชื่นฤทัย
รากใบได้ตื่นคืนชีวี...
มองสิมองปองหล้า
ชุบชีวาชุ่มฤดี
ใบหม่นบนหล้าแหล่งนี้
คือทรัพย์ประดับแดนดิน...				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน