วิถีไส้เดือน
ชาวหาดวาดกวี
ไส้เดือนเปื้อนโคลนโดนดิน
มุดดิ้นกินไปทุกหย่อมหญ้า
เนื้ออ่อนวอนฝนบนฟ้า
พรมพื้นคืนหล้านุ่มดิน
กลางถนนคนกลัวตัวเลอะ
โคลนเปรอะกระจายสายฝนริน
ไส้เดือนน้อยค่อยออกหากิน
ซุยดินถิ่นแล้งแปลงก็งาม
ไส้เดือนเพื่อนฉันวันนี้
บนวิถีมีกันทุกทุกยาม
ผจญภัยได้ดีไม่มีคร้าม
ใครหยามห้ามเดินเมินคำ
เดินยึกเดินยักพักบ้าง
บนทางข้างถนนคนจำ
ช้าช้าค่อยเดินร่างดำ
กำยำนำเด่นเป็นลออ
แสนสงสัยไส้เดือนเพื่อนพ้อง
อิ่มท้องนอนใดกันหนอ
ดินดีแล้วทำอะไรต่อ
รีรอย่อมไม่ปลอดภัย
เพราะถนนคนมากไม่แยแส
เหยียบแบนแต๋ร่อแร่ไม่สนใจ
บ้างก็หยิบเพื่อนอ้วนเป็นเหยื่อใส่
อาหารใหม่ให้ปลาน่าอดสู
สงสารไส้เดือนเพื่อนผู้ช้า
วอนเพื่อนอย่าย่างเหยียบให้คนรู้
เดินเร็วๆเร่งหนีแดดร้อนน่าดู
เดี๋ยวได้อยู่เฝ้าดินสิ้นหนทาง.