เจ้ามดเอ๋ย...เจ้ามดแดงตัวน้อยนิด ตัวกระจิ๊ด...กระจ้อยร่อยคอยแอบแฝง เฝ้าหวงห่วงอารักมะม่วงผลที่แก้มแดง คอยแอบแฝงห่วงใยใช่ของตน เจ้ามดแดงคอยแอบแฝงพวงมะม่วง ในพุ่มพวงช่อผลที่คนหมาย หวงยิ่งนักพิทักษ์ไว้จนชีพวาย ยอมถวายชีวิตมิคิดกลัว วันหนึ่งมะม่วงถูกปลิดลิดจากขั้ว มิคิดกลัวเกรงภัยใจห้าวหาญ เจ้ามดน้อยจู่โจมผู้รุกราน ทั้งจัดการกัดฉี่รี่เข้าไป อนิจจาเจ้ามดน้อยผู้ซื่อสัตย์ โดนสะบัดบีบขยี้ป่นปี้เสีย สิ้นชีวิตเจ้ามดน้อยใจละเหี่ย ตกระเรี่ยตามรายดินสิ้นสุดลม น่าสงสารเจ้ามดสลดนัก อุตส่าห์ภักดิ์แต่ต้องสิ้นชีวีหาย มะม่วงก็หาได้ลิ้มรสกำซาบกาย ไร้ความหมายกลับต้องตายวายชีพลง
1 กรกฎาคม 2545 09:20 น. - comment id 58321
เขียนคำเปรียบเทียบง่ายๆ น่าอ่านดีจังค่ะ..
1 กรกฎาคม 2545 09:36 น. - comment id 58325
ชอบมาก ทั้งความหมาย และ ปริมาณ กลอน ๆ แบบนี้ ชอบจัง แสดงทั้งความตั้งใจ ความรัก และไหวพริบ
1 กรกฎาคม 2545 12:01 น. - comment id 58352
ชอบค่ะ สงสารมดแดงเนอะ
1 กรกฎาคม 2545 21:27 น. - comment id 58407
เปลี่ยนไปแฝงอย่างอื่นมั่งสิจ๊ะ...มดแดง อิอิ
1 กรกฎาคม 2545 22:42 น. - comment id 58425
เข้าใจคิดนะค่ะ มีความหมายดีด้วย