ปลากับจันทร์

ชาวหาดวาดกวี

เธอเป็นจันทร์ฉันคือปลา
วักทะเลล้า
หาเงาสะท้อนอ่อนใจ
กลางวันฉันวิงวอนให้
ตะวันหันไป
ตกใต้ขอบฟ้าอย่ารอ
ขอเมฆเสกสีเข้มพอ
ห่อคืนผืนทอ
ต่อฟ้ามาห่มให้เดือน
คืนนั้นฉันรอเธอเยือน
ทะเลลางเลือน
เปื้อนรอยระยับโพยม				
comments powered by Disqus
  • monki

    25 มิถุนายน 2545 14:41 น. - comment id 57567

    ใช้คำเพราะจังเลย ชอบๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน