ตะวันส่องแสงฉาย ณ ปลายฟ้า ท้องนภาสุกสว่างฟ้าสางสวย สร้างสีสันเหนือผืนป่าทุ่งหญ้าด้วย ธรรมชาติสวยด้วยแสงทองส่องทาบทา ฉันเหม่อมองจ้องตะวันอันบรรเจิด งามเลอเลิศแลวิไลให้เหลียวหา ดวงตะวันนั้นขึ้นเยือนเหมือนใกล้ตา สวยสง่ากว่าดาวใดในจักรวาล แล้วแสงแรกแห่งตะวันพลันสาดส่อง แสงแดดต้องส่องทุ่งหญ้าป่าทุกย่าน ใบไม้เขียวเปลี่ยนเป็นทองส่องตระการ น้ำในธารดั่งสายทองส่องเป็นมัน เหล่าแมลงแข่งกันเงียบอย่างเฉียบขาด ปักษาชาติแข่งกันร้องดังก้องลั่น พากันบินหากินไปใกล้ไกลกัน ยามเช้านั้นดั่งสวรรค์บนแดนดิน
12 มิถุนายน 2545 21:29 น. - comment id 55467
ชอบสุดใจแดดิ้นบทนี้..
12 มิถุนายน 2545 22:38 น. - comment id 55506
good poem
14 มิถุนายน 2545 14:14 น. - comment id 55551
เยี่ยมค่ะ แต่งดีมากเลย
14 มิถุนายน 2545 21:04 น. - comment id 55611
ท่านผู้เขียนน่าจะเคยใช้ชีวิตเกี่ยวข้องกะป่า พรรณาจนเห็นเป็นรูปเป็นร่าง นับถือครับ