เป็นเรืองดาวพราวพรากจากฟ้าสูง สู่ท้องทุ่งดาวเรืองเหลืองสดใส ชูก้านช่อสีสันอันอำไพ พริ้วกิ่งไหวระริกพ้อล้อสายลม รับน้ำค้างพร่างพรายสายหมอกหนาว ระรื่นเร้าเคลียกมลคนสุขสม ปลุกปลอบใจคนเศร้าร้าวระบม หายตรอมตรมเพราะเจ้า...ดอกดาวเรือง.
พรระวี 1 มิ.ย. 2545 23:45 น. - ID 16074 
1737
3
0
1 มิถุนายน 2545 23:59 น. - comment id 53319
มาชมดอกดาวเรืองค่ะ
2 มิถุนายน 2545 11:55 น. - comment id 53357
ดีค่ะ
2 มิถุนายน 2545 14:10 น. - comment id 53398
เป็นพระคุณหาที่สุดมิได้ ทั้งสองท่านเมตตาให้ความคิดเห็น.
2 มิถุนายน 2545 17:43 น. - comment id 53440
อ่า...มาอ่านค่ะแต่มะช่ายเพราะฟามเมตตานะคะเพราะว่ากลอนเพราะจริงๆค่ะเลยเข้ามาชื่นชมอีกคนหนึ่ง
2 มิถุนายน 2545 22:22 น. - comment id 53488
ขอบคุณท่านโคลอน มิตรใหม่ในวงวรรณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
