รื่นเริงร่าร่ายรำระบำใบ พริ้วไสวชื่นชมลมโลมเล้า เพียงแค่พัดแผ่วผ่านมาบางเบา เพียงแค่เป่าลมเย็นก็เอนอาย พัดแผ่วผ่านเลยไปไม่ห่วงหา รอยเวลาทิ้งไว้ไร้ความหมาย ผ่านมาให้เริงรื่นแล้วคืนคลาย ลาลับหายลาพรากไปจากกัน แม้เหลือเพียงรอยลมเคยโลมเล้า เคยหยอกเย้าเริงรื่นแสนชื่นหวาน ได้รับรสทั้งสุขทุกข์ร้าวราน เพื่อประสานสร้างเสียงสำเนียงไพร เพียงสายลมแห่งเวลามาพัดผ่าน ชั่วหนึ่งกาลก็เริงรื่นชื่นสดใส สั่นสะเทือนเรือนชีวิตปลิดขั้วใบ ผลิขึ้นใหม่หมุนเวียนเปลี่ยนฤดู ฯ
ภีม 12 ก.ค. 2544 08:54 น. - ID 1575 
974
0
0
12 กรกฎาคม 2544 13:24 น. - comment id 5076
อืม.....เพราะมากจ๊ะ..// ชอบชื่อกลอนด้วยนะ.ภีม"เพียงสายลมพัดผ่าน"o----(^:^)----
13 กรกฎาคม 2544 09:19 น. - comment id 5159
กลอนเพราะและพลิ้วมากครับ ภีม .... ฝีมือดีมาก ... ชื่นชมครับ
13 กรกฎาคม 2544 23:20 น. - comment id 5193
โห....หายปายนาน กลับมาก้อยางเพราะ....
14 กรกฎาคม 2544 02:30 น. - comment id 5226
รู้สึกถึงลมเย็นๆที่พัดผ่านเลยครับ // เพราะมากครับ เล่นคำดีจัง นับถือๆ
14 กรกฎาคม 2544 06:07 น. - comment id 5239
พริ้วราวลมพัดเพราะครับ
15 กรกฎาคม 2544 11:16 น. - comment id 5344
ระวังปลิวนะครับ...(ลมพัด)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
