๏ โรยแสงแรงโหยอ่อน....................สุรีย์รอนผ่อนรังสี ผ่านร้างห่างธาตรี.............................ลี้หลีกผันดั้นพ้นไกล ๏ แหนงหน่ายคล้ายแคลงแหนง.......ฤๅเสแสร้งแกล้งไฉน เย็นย่ำช้ำชอกใจ.............................ไข้เหน็บหนาวร้าวระบม ๏ ตะวันผันพลัดห่าง.........................ทิ้งฟ้าว้างระคางขม เงียบเหงาเศร้าโศกตรม..................ซมทรวงเสียวเปลี่ยวเดียวดาย ๏ กี่นานผ่านกาลเล่า........................กว่าจะเช้าเพรางายฉาย ชะเข็ญเว้นวายคลาย.......................กลายกลับขื่นคืนชื่นใจ ๏ โรยแสงแรงโหยอ่อน...................สุรีย์ซอนซ่อนซอกไหน ทิ้งหล้าลาลับไป................................ให้อดสูอยู่เยือกเย็น ๏ เหมือนน้องหมองเมินหมาง..........ทิ้งเรียมร้างอ้างว้างเข็ญ ขื่นขมตรมลำเค็ญ...........................เช่นหล้าร้างห่างตะวัน ๚ ๛
วฤก 23 พ.ค. 2545 18:14 น. - ID 15568 
1116
4
0
23 พฤษภาคม 2545 19:00 น. - comment id 51336
มาอ่านค่ะ...^-^
23 พฤษภาคม 2545 19:37 น. - comment id 51341
อาทิตย์ดับ ลับฟ้า เพลาย่ำ เหนือบึงน้ำ แสงสุดท้าย สาดฉายฉาน สงบเงียบ งันเศร้า เหงาดวงมาลย์ รัตติกาล มาเยี่ยมเยือน เป็นเพื่อนเรา อาทิตย์ดับ ลับฟ้า เพลานี้ เหงาฤดี หาไหน ใดจะเท่า คนไกลบ้าน โดดเดี่ยว เหลียวหาเงา ไม่มีเขา เราก็หงอย คอยนับวัน...
24 พฤษภาคม 2545 08:59 น. - comment id 51466
กลอนเหงาจังค่ะ ..
24 พฤษภาคม 2545 12:28 น. - comment id 51517
ขอมอบเรื่อง..ตะวันลาจากหน้าที่24ของงานทะเล ให้แด่คุณหมอคนดีนะคะ ฝากความคิดถึงด้วยรักและศรัทธาเสมอมาค่ะ
20 มิถุนายน 2545 14:56 น. - comment id 56672
.-_-.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
