งานเลี้ยงย่อมเลิกราราวภาษิต
นั่งเคียงชิดเชยธารผ่านทิวเขา
ล่องแพไผ่ไต่ชลจนซึมเซา
จุ่มสองเท้าเล่นน้ำเย็นฉ่ำใจ
ท้องฟ้ากว้างว่างเปล่าแฝงเงาเมฆ
ท้องน้ำเฉกสวรรค์ทุกวันไหล
มิเคยหยุดดุจจิตคิดปรุงไป
พาแพใหญ่ฝ่าคลื่นนับหมื่นพัน
เสียงดนตรีจางหายคล้ายเหนื่อยหน่าย
ชนทั้งหลายหลับใหลในความฝัน
ขุนเขาเขียวเลี้ยวลับสลับกัน
สองฝั่งนั้นงดงามอร่ามตา
ยามห้วงกาลหยุดนิ่งอิงสายน้ำ
วัดหนึ่งล้ำสถิตพ้นบนยอดผา
แลสงัดสงบสยบโลกา
มวลพฤกษาล้อมรอบขอบคีรี
เหล่ามัจฉาทักทายเวียนว่ายเล่น
ภาพยามเย็นตรึงตราพาสุขี
ดวงตะวันชิงพลบหลบคีรี
ลมพัดวีเย็นชื่นรื่นกมล
ละอองไอสายน้ำเย็นฉ่ำจิต
ปล่อยชีวิตท่องธารผ่านไพรสณฑ์
ความเรียบง่ายสถิตจิตกมล
อยู่หรือไปไยต้องสนบนโลกลวง....
คีตากะ 19 ก.พ. 2565 18:25 น. - ID 150296 
1806
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
