ลมใต้พัดผ่านทุ่งมุ่งบ่ายหน้าอวยพรนาให้อุดมสมบูรณ์ผล
นกแต้แว้ดแผดเสียงบินเวียนวน
ยามย่างฝนอวยพรสะท้อนดัง
เขาชวากู่ขันประชันเสียง
แข่งสำเนียงเอี้ยงขานปานมนต์ขลัง
อวยพรทุ่งคุ้งแควจอแจดัง
ประหนึ่งฟังสังคีตจิตเบิกบาน
ฝนตั้งเค้าแต่ไกลให้พรหล้า
ชุบชีวาพนาไพรให้สุขศานต์
ส่งมอบพรผืนดินถิ่นทุ่งธาร
ข้าวกล้าพานผลิงอกแตกออกใบ
กระยางย่องท้องนาเหลียวหน้าหัน
สุริยันส่องหล้ายามฟ้าใส
อวยพรโลกโคจรรอนรำไร
ฟื้นพฤกษ์ไพรอีกครั้งสะพรั่งแล
นกกาเหว่ากระเด้าลมชมชอบเล่น
กางเขนเต้นกระเต็นจ้องมองจอกแหน
โผผินไปใกล้หนองคลองคุ้งแคว
คอยเผยแผ่พระพรสัญจรบิน
มวลแมกไม้ไพรป่านานาสัตว์
ล้วนอุบัติเพื่อมอบพรย้อนถวิล
มาตรมนุษย์สุดประเสริฐเลิศแดนดิน
ฤาลืมสิ้นคำอวยพรก่อนลับลา...
ป.ล. มีคำกล่าวว่าสรรพชีวิตล้วนเกิดมาเพื่ออวยพรแก่โลก
เช่น เดียวกับมวลมนุษย์ นี่คือสิ่งเดียวที่เป็นหน้าที่ของการ
ที่ได้ถือกำเนิดเกิดมา นอกจากสิ่งนี้แล้ว สิ่งอื่นล้วนหาสาระ
แก่นสารอะไรมิได้...