สุริยัน วันนี้ ดูทีท่าคล้ายดังว่า เคืองใคร จากไหนเล่า
ส่งลำแสง ส่องปราด สาดพวกเรา
ฤๅจะเผา โลกให้ ไหม้เป็นจุล
เมื่อร้อนกาย หน่ายนัก อยากพักร่ม
รอสายลม จากไหน ก็วายวุ่น
แม้พืชพง ป่าไพร มิให้คุณ
ปฐพี มีฝุ่น พาขุ่นใจ
ทั้งแม่น้ำ บึงหนอง คลองเหือดแห้ง
ดินระแหง เริ่มแยก แตกกันใหญ่
กอหญ้าเขียว เหี่ยวเฉา ดุดเถ้าไฟ
มองไปไกล ให้เห็น แดดเป็นตัว
พอบ่ายคล้อย ค่อยผ่อน กว่าตอนเที่ยง
ตะวันเลี่ยง เขาบัง ค่อยยังชั่ว
ลัดชายทุ่ง มุ่งมา หาบึงบัว
ช่างหน้ากลัว น้ำแล้ง กอแห้งตาย
ตะวันลับ เหลี่ยมเขา ก็เบาร้อน
สายลมอ่อน ผ่อนอ้าว ให้เบาหาย
พอค่ำลง คงจะ เย็นพระพาย
ชอบนั่งปลาย ชายนา เมื่อคราเย็น
ตะวันค่ำ ขับแสง แดงส่องฟ้า
หมู่นกกา กลับรัง ยังพอเห็น
ขลุ่ยใครเป่า เศร้าจัง ฟังลำเค็ญ
ที่นี่เป็น บ้านไพร .....ใช่ในกรุง
คนกรุงศรี 26 มี.ค. 2559 21:52 น. - ID 149486 
3398
1
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
