:+:ทุกสิ่งในสายตา

ธีรธัช

*******************************************
*******************************************
เคยมองฟ้านภาสูงเกินเอื้อม
สีครามเลื่อมเมฆาลอยละล่อง
สายลมพัดพาปุยหลิวปลิวละออง
สู่ครรลองเทวาสุราลัย
เคยฝันอยากบินสูงสู่ท้องฟ้า
เพื่อค้นหาสิ่งสรรพที่โอบไว้
ไปมองโลกในมุมมองไม่เหมือนใคร
ปล่อยหัวใจให้โบยบินไปสุดไกล
มาวันนี้ได้โอกาสไปมองลง
สิ่งประสงค์บนแดนดินถิ่นที่หมาย
ได้ยืนอยู่บนสิ่งสร้างสูงสุดใจ
รู้สึกได้ความยิ่งใหญ่ตระการตา
มองทิวทัศน์ขุนเขาที่ห้อมล้อม
แต่ละป้อมปราการแกร่งดุจผา
ขึ้นไปมองเหมือนทุกสิ่งอยู่ในสายตา
เกินจะหาคำบรรยายให้เทียบเคียง
ขอคำรพถวายสดุดี
มนุษย์ที่สร้างสิ่งที่ยอดเพี้ยง
เทวาดามาบันดาลก็ไม่เพียง
อัศจรรย์เกินสำเนียงจะกล่าวเปรย
*******************************************
*******************************************
กลอนนี้เป็นหนึ่งในกลอนชุด นิราศปักกิ่ง
ซึ่งประกอบด้วย
กลอนเชิงสารคดี 4 กลอน
:+:ดวงดาวบนผืนดิน
:+:ทุกสิ่งในสายตา
:+:สุสานกษัตริย์
:+:นิราศปักกิ่ง
กลอนรำพันรัก 3 กลอน
:+:ใยเธอหลบตา
:+:เพียงเธอสบตา(แล้วเธอจะรู้)
:+:ใครคนหนึ่งที่ขอบฟ้า
กะจะทำ linkให้แต่ทำไม่ได้อ่ะT_T
ยังไงใครที่สนใจบทอื่นๆก็ดูที่
Members page ของ ธีรธัชแล้วกันนะครับ
http://www.thaipoem.com/web/memberhome.php?id=1346