น้ำตากล้วยไม้

Parinya

เป็น"กล้วยไม้อากาศ"เหมือนขาดต้น
ต้องอาศัยอยู่บนต้นไม้อื่น
เขาเป็นขาเป็นแขนเป็นแท่นยืน
บังแดดข่มร่มรื่นโลกชื่นชม
แต่กล้วยไม้เป็นสิ่ง"อิงอาศัย"
คนเข้าใจยอมรับไม่ทับถม
แต่ส่วนมากครหาตามอารมณ์
มินิยมกล้วยไม้คล้ายเกาะกิน
ไม่อาจเถียงเพียงหม่นเมื่อคนหลู่
ยังมิรู้ทางเบี่ยงเลี่ยงติฉิน
ทั้งที่อยากมีปีกหลีกโบยบิน
เมื่อได้ยินคำหยามมาตามลม
เป็นผู้อิงอาศัยไม่มีเกียรติ
เมื่อถูกเหยียดคราใดใจไห้ห่ม
เกิดมาเป็นกล้วยไม้ใช่มิตรม
อยู่ใต้ร่มก้มทั้งชาติ...มิอาจโง
กล้วยไม้ป่าอาศัยต้นไม้หลัก
เขามิผลักลงคลุกฝุ่นก็บุญโข
ไร้ลำต้นจนตรอกแต่ดอกโต
ใช่คุยโวโอ่ด้วยสวยพอควร
เพื่อตอบแทนแดนดินที่กินอยู่
กตัญญูด้วยกลีบสีที่สงวน
เพื่อไถ่บาปภาพลบที่รบกวน
ตามกระบวนของสิ่งพึ่งพิงกัน
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน