ภาพหลังครั้งเก่า

คนกรุงศรี




ภาพที่ชาย ปลายนา เมื่อครานั้น           มองตะวันดวงใหญ่ ใกล้ทิวเขา

ค่อยลอยเลื่อน เคลื่อนคล้อย ลอยบังเงา           ฟ้าสีเทา สลับลาย ป้ายสีแดง

        หมู่นกกา กลับรัง เสียงดังก้า         แล้วทั่วหล้า แดนดิน ก็สิ้นแสง

เสียงลมทุ่ง พัดไผ่ ให้ไหวแรง                 ยอดสนแกว่ง ใบหวีด กรีดสายลม

        ตะวันลา ฟ้าดำ คราค่ำนี้             ก็เริ่มมี ดารา มาผสม

เดือนเสี้ยวดวง  ช่วงนี้ มีให้ชม               โลกลูกกลม  หมุนเคลื่อน เดือนจึงลา

        พอเดือนลับ ขับดาว ให้พราวใส       ดูไสว กระจ่าง กลางเวหา

เสียงขลุ่ยผิว ผสม สายลมพา                ดุจดังว่า หม่นหมอง ต้องระบาย

        ตะเกี่ยงไต้ ไกลแสง แดงริบหรี่        เสียงดนตรี เรไร ไม่ขาดสาย

นกแสกร้อง ก้องมา อย่างท้าทาย            เพลงขลุ่ยหาย พร้อมกับ ดับแสงไฟ

        ภาพครั้งก่อน ตอนนี้ มิมีแล้ว         หมดวี่แวว จะหา กลับมาใหม่

แคร่ผุกร่อน  ตัวเก่า เอาออกไป             วันนี้ใช้  ม้าหินอ่อน ตอนดูดาว
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน