ขณะรุ้งพาดวงตรงขอบฟ้า

ประภัสสุทธ

๏ ขณะรุ้งพาดวงตรงขอบฟ้า
ความสุขธรรมดาก็ปรากฏ
ฝอยละอองกรองน้ำรินไหลรด
ฉันยิ้มกับดอกไม้สดข้างทาง

๏ นกกระจอกออกรังหวังหากิน
แมลงกรีดปีกบินอย่างเคว้งคว้าง
ป่าบรรเลงเพลงไพรอย่างแผ่วบาง
ชีวิตจึ่งก้าวย่างวางจังหวะ

๏ กอไผ่เบียดเสียดกออ้อล้อลม
มะขามแผ่เงาร่มห่มมะระ
ตำลึงผึ่งเครือหวานคลานปนปะ
บนรั้วนั้นดื่นดะด้วยผักกิน

๏ กอกลุ่มเกิดพุ่มงามท่ามกลางป่า
ออกดอกสีงามตากระจายกลิ่น
ภมรผึ้งหึ่งแมลงสำแดงบิน
พลันนั้นโลกได้ยินเสียงแมลง

๏ ขณะรุ้งพาดวงตรงขอบฟ้า
ความสุขธรรมดาปรากฏแสง
แม้นมืดมนหม่นฟ้าตาวันแล้ง
ดวงใจยังลุกแดงแข่งตะวัน.
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน