วันนี้ท้องฟ้าดูมืดครึ้ม บรรยากาศรอบกายก็ดูอึมครึมหงอยเหงา สายฝนโปรยปรายลงมาอย่างแผ่วเบา เมฆหมอกสีเทาปกคลุมอยู่ทั่วไป ภายในห้องเล็กๆ แคบๆ ยังมีคนเหงานั่งอิงแอบหวั่นไหว ในตรงที่ว่างเหมือนมีแค่ความเดียวดาย คนที่เคยอยู่ข้างกายก็ห่างหายไปทีละคน นั่งมองสายฝนที่กระหน่ำลงมา เมฆหมอกเริ่มปกคลุมฟ้าทุกแห่งหน หรือนี่คือน้ำตาจากฟ้าที่อยู่เบื้องบน หลั่งไหลมาเป็นสายฝนให้กับคนอ่อนแอ
10 พฤษภาคม 2545 13:37 น. - comment id 48715
อะนะหนูนุช เป็นอะไรไปหรือป่าวจ๊ะ เป็นห่วงเสมอ
10 พฤษภาคม 2545 19:40 น. - comment id 48788
ที่ต้องอยู่คนเดียวเพราะไม่มีร่มกลับบ้านใช่ไหมล่ะ ^_^
11 พฤษภาคม 2545 12:06 น. - comment id 48859
แหะๆ....รู้ได้ไงอ่ะ...ยืมร่มหน่อยจิ ไม่ได้เปงไรค่าาาาา พี่ปอนด์ มะต้องห่วง