ยามบ่ายบนชายหาด

Parinya

ฟ้าคำรามข้ามฟ้าเวลาบ่าย
ครืนครั่นครืนกลืนหายใต้ฟ้ากว้าง
ลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวหวิวบางบาง
แดดจ้าบ้างจางบ้างเป็นบางครา
จักจั่นชุมพรร้องต้อนรับ
คนย้อนกลับอบอุ่นเพราะคุ้นหน้า
นกเขาขันจู้ฮุกกรูกู่ทักมา
จากแนวป่าบ่ายนี้มีสองตัว
เดินลงหาดกวาดตามองหาเพื่อน
แต่ดูเหมือนเพื่อนเร้นไม่เห็นหัว
เปี้ยวโผล่ขึ้นจากรูดูกลัวกลัว
เรายิ้มยั่วตัวสีคล้ำทำตาวาว
มีมากมายหลายสิ่งทิ้งเกลื่อนกลาด
ขยะคละสัญชาติอาจต่างด้าว
จากไกลใกล้หลายประเภทเศษสั้นยาว
ตลอดอ่าวที่เห็นคงเป็นตัน
แถวทิวสนบนอ่าวยาวตลอด
แรสีเทาเงาทอดยอดยาวสั้น
เฉดเข้มจางต่างยาวไม่เท่ากัน
สร้างสีสันคั่นตอนเทาอ่อนเทา
อ่าวบางสนชนทรายโค้งชายหาด
ขอบฟ้าพาดบนน้ำตามรอยเก่า
บนหาดทรายบ่ายนี้มีเพียงเรา
ทะเลเหงาเหลือดี....ไม่มีเรือ
          23 เมษายน 2557
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน