ธรรมชาติวาดแต่งแต้มเติมสี ทุ่งนาข้าวขจี...สวยสดเขียว ยามแตกหน่อช่อใบก้านปลายเรียว คล้ายคอยเคียวเกี่ยวรวง..ฤาอย่างไร? นกกระยางย่องเดินเพลินท้องทุ่ง ตะวันรุ่งอรุณเช้าก้าววันใหม่ หอมไอดินกลิ่นตลบกระทบใจ ลำต้นไผ่เรียงแนวเป็นแถวทิว ธารน้ำใสไหลล่องสองฟากฝั่ง ไผ่เสียดสีที่ฟังดั่งขลุยผิว สายลมโบกสะบัดโชยพัดปลิว เกิดทำนองเสนาะพลิ้ว..เสียงเพลงพลัน เกล็ดน้ำค้างเกาะเกยเย้ยใบข้าว เพริศพริ้งพราวราวมณี...สาดสีสัน ประกายแสงสานรับกับตะวัน รุ่งอรุณอาบฝัน..ฉันจินตนา