เหมยเอยเจ้าดอกเหมย สีเจ้าแดงสะพรั่งทั่วหล้า
ผ่านวสันต์เหมันต์มา ทั้งเย็นเยือกและเหน็บหนาว
เหมยเอยยังกร้าวแกร่ง กลีบเจ้าแดงไม่แปรขาว
ไม่หวั่นหิมะกราว แม้เดือนดาวอับแสงสี
หยัดยืนคู่แผ่นดิน ไม่เคยสิ้นเหมยแดงนี้
รักมั่นสามัคคี ทั่วปฐพีพี่น้องกัน
หิมะที่ร่วงกราว ช่างปวดร้าวราวคำหยัน
เหมยยงคงนิรันดร์ ไม่แปรผันเป็นอื่นใด
หยดเลือดสีแดงข้น คงเปี่ยมล้นด้วยน้ำใจ
ดอกเหมยเผยความนัย ในสายเลือดของชนเรา