๏ เนตรโพลงบ่งภาพให้ .... เล็งเห็น
กบจะกลืนเดือนเพ็ญ .... พร่างฟ้า
เขี้ยวแสยะเยือกเย็น .... ขย้ำขยับ อ้านา
เดือนเคลื่อนหลบเชื่องช้า .... นรลุ้นช่วยเหลือ ๚ะ๛
๏ เนตรเบิกโพลงบ่งเพลิงเผาเวิ้งภพ
ราหูข่มโหมขบตะปบแข
จันทรเจ้าเท้าจ้ำหนีย่ำแจ
บังเมฆคั่นม่านแคร่หลบแลเคียง
๏ อสุรีเหลิงฤทธิ์ลิขิตฤกษ์
คำรนซ้องร้องเศิกก้องเกริกเสียง
ขย้ำอัดยัด-อมดวงกลมเอียง
อัคนีพะเนียงแตกเสี่ยงนับ
๏ เหล่าผู้คนโพ้นคุ้งสะดุ้งคาด-
เคาะเกราะสั่นกลั่นสาดสารพัดสรรพ
หวังช่วยไล่ส่ายร้องทั้งผองรับ
ปืนผาข่มพรมขับนานับครั้ง
๏ กี่รอบปีรี่ป่วนรุกหวนปล้ำ
กี่แรมเดือนเลือนด่ำระห่ำดั่ง
กี่คืนวันคั่นเวรเป็นภวังค์
กี่ศตวรรษชาติหวังยั้งนิวรณ์
๏ รอคอยคราวดาวเคลื่อนพรากเรือนเคราะห์
เพ-ลาทัณฑ์ผลาญกระเทาะลัดเลาะถอน
อสูรคืนกลืนจันทร์รอผันจร
พร่ำมนตราอมรนำพรเมือง ๚ะ๛
+ กิ่งโศก +
๗ กันยายน ๒๕๕๖