ใช้ใบไม้ใบเดียวเที่ยวตัดสิน ทุกท้องถิ่นเทือกเขาเหมาทั้งป่า จนใบไม้ใบนิดปิดสองตา ไม่เห็นดินไม่เห็นฟ้ามาแสนนาน ลมพัดโหมใบไม้ใกล้จะร่วง คนยิ่งยึดยิ่งหวงช่วงเปลี่ยนผ่าน ใบไม้ร่วงผ่านไปใจร้าวราน โศกสะอื้นซมซานการเปลี่ยนแปลง ใช้ใบไม้ใบเดียวเที่ยวถือมั่น คอยปิดกั้นภาพทั้งป่าพาเหี่ยวแห้ง ใบไม้ร่วงหล่นไปไร้เรี่ยวแรง ลมหนาวแถลงฤดูหนาวถึงคราวเยือน
เชษฐภัทร วิสัยจร 28 พ.ย. 2555 16:59 น. - ID 146211 
1757
2
0
29 พฤศจิกายน 2555 12:05 น. - comment id 1251843
เพียงใบไม้หนึ่งใบก็บอกเรื่องราวได้มากมาย เหมือนหนึ่งชีวิต กว่าจะเป็นคนโดยสมบูรณ์ได้ ก็ย่อมผ่านกาลเวลาและประสบการณ์เช่นกันค่ะ
29 พฤศจิกายน 2555 12:51 น. - comment id 1251854
แต่งได้เห็นสัจจธรรมเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
29 พฤศจิกายน 2555 17:34 น. - comment id 1251858
อ่านแล้ว..นึกไปถึงสมัยเรียนวิชา literature มีเรื่องสั้นเรื่องหนึ่ง The Last Leaf ของ O Henry แถมต่อด้วยเพลงในยุคเก่าด้วยเช่นกัน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
