พอเมฆกลั่น ตัวกลาย เป็นสายฝน โปรยลงบน ผืนหล้า พาชุ่มชื่น หลากหลายพันธุ์ พืชไพร ใกล้ตายยืน กลับพลิกฟื้น แตกกอ แทงหน่อพลัน หญ้าใบเรียว เหี่ยวแห้ง แย่งออกยอด ตำลึงกอด รั้วไม้ ไว้คงมั่น ต้อยติ่งออก ดอกม่วง หลายช่วงวัน ฝักของมัน แตกป๊ะ เม็ดกระจาย ผักบุ้งเลื้อย เลาะสอด ลอดกิ่งไผ่ ยอดหน่อไม้ ไชพื้น ขึ้นมากหลาย เห็ดโคนแผล่ม โผล่ดอก ออกมากมาย เห็ดขึ้นชาย ลอมฟาง ช่างน่ากิน ดอกมะลิ ผลิขาว พราวเต็มต้น ภู่ผึ้งวน บินล้อม ดมดอมกลิ่น แมลงปอ โฉบเฉี่ยว เลาะเลี้ยวบิน เจ้าขมิ้น เหลืองจ้อง มองแต่ไกล กลิ่นแก้วกรุ่น กอใหญ่ อยู่ใกล้บ้าน ดอกขาวบาน เต็มกอ ช่อไสว ลมกระโชก โยกก้าน สะท้านไกว ดอกร่วงไป เกลื่อนโคน ขาวโพลนตา แต่ดอกแก้ว คนหนึ่ง ซึ่งสนิท เป็นยอกมิตร เมื่อครั้ง ยังพบหน้า เธอโยกย้าย หายห่าง เหมือนร้างลา ยังห่วงหา อาทร คอยย้อนคืน
คนกรุงศรี 8 ก.ย. 2555 23:00 น. - ID 145599 
2059
1
0
10 กันยายน 2555 07:52 น. - comment id 1238758
อ่านแล้วสดชื่นกับธรรมชาติครับ
10 กันยายน 2555 00:01 น. - comment id 1238894
ยามฝนหลั่ง.ให้หลั่ง.มาพอเหมาะ แค่เบาะเบาะ.พอไม้.ได้ฉ่ำฝน อย่าหลั่งมา.มากมาย.หลายตำบล กลัวต้องทน.จมน้ำ.ตามตามกัน
10 กันยายน 2555 12:29 น. - comment id 1242368
นกขมิ้น เหลืองอ่อน จรจากแล้ว จากกิ่งแก้ว กอหนึ่ง ซึ่งสนิท จำโยกย้าย หายห่าง ร้างลามิตร ค่ำลงคิด ข้าคนจร จะนอนไหน? ธรรมชาติที่พาชมช่างสวยงาม แต่คนพาชมคล้ายจะถอนใจเมื่อมาถึงกอแก้ว คนชมที่อ่อนไหวเลยพลอยเป็นไปด้วย
12 กันยายน 2555 18:06 น. - comment id 1244656
ฉันเป็นแก้วคืนหวลทวนอดีต แต่รักกรีดดวงกมลจนหม่นหมอง ไม่มีแสงของรวีที่เรืองรอง ไม่มีฟ้าสีทองผ่องอำไพ เพียงฝนหลั่งสั่งฟ้าน้ำตาหล่น เขามีคนเคียงชิดสนิทใหม่ แก้วจำเร้นกายซ่อนเสียงถอนใจ ก่อนดุ่มเดินก้าวไกลไปจากกัน
9 กันยายน 2555 01:33 น. - comment id 1244946
ไม่เจอดอกแก้ว คุยกับดอกหญ้าก่อนก็ได้ค่ะ
9 กันยายน 2555 10:04 น. - comment id 1244962
อย่าหลั่งมากเหมือนปีกลายนะฝนจ๋า ไม่ไหวจะเคลียร์เพลียใจมาก
9 กันยายน 2555 18:04 น. - comment id 1244985
หน้าส่วนตัว
ฝนชุกทีไรใจแป้ว
กลัวแล้วฝนจ๋าอย่าพร่ำ
ปีแล้วยังฝังใจจำ
ท่านทำเราแย่แท้จริง
12 กันยายน 2555 22:20 น. - comment id 1245011
13 กันยายน 2555 14:37 น. - comment id 1245142
14 กันยายน 2555 12:42 น. - comment id 1245206
13 กันยายน 2555 23:01 น. - comment id 1245219
15 กันยายน 2555 21:40 น. - comment id 1245506
มิเขียนกลอน ย้อนยอก หลอกใครเล่น ทุกคำเค้น จากมาน จะขานไข ล้วนกรองกลั่น ค้นขุุด จนสุดใจ ฝากมาให้ ตรองคิด พินิจเอา แม้ว่าใจ เปิดอ้า หรือผ่าได้ แบะออกให้ สำรวจ ตรวจไหมเล่า ทุกห้องรก ยังร้าง ซ่างซึมเซา ดูเงียบเหงา ขาดผู้ คอยดูแล เมื่อฝนลา มิเหลือ ลมเหนือล่อง ก็คงต้อง หมองหม่น อีกหนแน่ หนาวอีกรอบ ปลอบกมล ทนนะแก ยอมพ่ายแพ้ ...แค่ฝัน เขานั้นเมิน
15 กันยายน 2555 21:53 น. - comment id 1245508
15 กันยายน 2555 22:07 น. - comment id 1245509
15 กันยายน 2555 22:17 น. - comment id 1245510
แวะมาอ่านค่ะ
15 กันยายน 2555 22:41 น. - comment id 1245511
แวะมาอ่านค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
