ธรรมชาติผู้อ่อนโยน

ดอกบัวผลิบาน


ดอกหญ้า....หยอกเย้า
กระเซ้าเริงร่ากับสายลม
ใบไม้....โต้สายลม
เริงระบำในสายธารา
นกน้อย...บินว่อน
บินร่อนกับเมฆขาว
ดารา....พร่างพราว
เริงระบำ ณ ยามราตรี
พระจันทร์..ฉายแสง
เป็นเวทีแห่งแสงสี
พระอาทิตย์...โผล่พ้นราตรี
ตื่นเถิดหนา...เช้าวันใหม่
น้ำค้าง...กระพริบพราว
ราวดั่งเกล็ดอัญมณี
ธรรมชาติ...ช่างแสนดี
ประโลมโลก...ให้มีชีวา
ดวงจิต....ยังตรึงตรา
กับธรรมชาติ..ผู้อ่อนโยน

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem131454.html				
comments powered by Disqus
  • แย้ม ไกลวันเกิน

    7 กันยายน 2555 09:24 น. - comment id 1244528

    จากดอกหญ้า ถึงน้ำค้าง สร้างความหมาย
    เป็นเส้นสาย เชื่อมโยง จรรโลงฝัน
    ธรรมชาติ ช่วยเป็นสร้อย ร้อยชีวัน
    คล้องสัมพันธ์ กับดวงจิต ให้ติดตรึง
    
    บริสุทธิสวยงามจริงๆครับ
  • พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

    7 กันยายน 2555 10:52 น. - comment id 1244578

    ธรรมชาติ มิหวั่นไหว
    แต่ดวงใจ นั้นโหยหา
    ธรรมชาติ สดุดตา
    ดวงอุรา นั้นอ่อนโยน 5.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน