ดอกหญ้า....หยอกเย้า กระเซ้าเริงร่ากับสายลม ใบไม้....โต้สายลม เริงระบำในสายธารา นกน้อย...บินว่อน บินร่อนกับเมฆขาว ดารา....พร่างพราว เริงระบำ ณ ยามราตรี พระจันทร์..ฉายแสง เป็นเวทีแห่งแสงสี พระอาทิตย์...โผล่พ้นราตรี ตื่นเถิดหนา...เช้าวันใหม่ น้ำค้าง...กระพริบพราว ราวดั่งเกล็ดอัญมณี ธรรมชาติ...ช่างแสนดี ประโลมโลก...ให้มีชีวา ดวงจิต....ยังตรึงตรา กับธรรมชาติ..ผู้อ่อนโยน http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem131454.html
ดอกบัวผลิบาน 7 ก.ย. 2555 00:38 น. - ID 145573 
1987
2
0
7 กันยายน 2555 09:24 น. - comment id 1244528
จากดอกหญ้า ถึงน้ำค้าง สร้างความหมาย เป็นเส้นสาย เชื่อมโยง จรรโลงฝัน ธรรมชาติ ช่วยเป็นสร้อย ร้อยชีวัน คล้องสัมพันธ์ กับดวงจิต ให้ติดตรึง บริสุทธิสวยงามจริงๆครับ
7 กันยายน 2555 10:52 น. - comment id 1244578
ธรรมชาติ มิหวั่นไหว แต่ดวงใจ นั้นโหยหา ธรรมชาติ สดุดตา ดวงอุรา นั้นอ่อนโยน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
