ที่ท้องทุ่งถิ่นฐานบ้านเรานั้น ไร้สิ่งสรรพ์เจริญหลามตามสมัย ไร้ร้านรวงสะดวกเข้าเอากำไร ไร้ดวงไฟแสงสีราตรีกาล เราจำได้แต่ว่าคราพลบค่ำ วัวควายย่ำยาตรากลับมาบ้าน พ่อแบกจอบเก่าคร่ำจากทำงาน การไถหว่านกล้าเรียวเขียวขจี แม่ตั้งเตาเตรียมไฟไว้หุงข้าว ตำหรับสาวบ้านนาสมราศี เราลงคลองเล่นน้ำฉ่ำกายี ก่อนเร็วรี่รุดหน้ากลับมาเรือน โอ้หอมหวนไข่เจียวฝีมือแม่ เรียบง่ายแต่อิ่มใจหาใดเหมือน พ่อนอนหงาย ประแป้ง ชมแสงเดือน ยามดาวเยือนหลังคาฟ้าแพรวพราย เพื่อนไพรพฤกษ์ยามนี้มีหริ่งหรีด ขับสังคีตมโหรีดนตรีหลาย ราตรีกรุ่นกลิ่นย้อมหอมกำจาย ลมหนาวกายแต่อุ่นรักประจักษ์ทรวง โอ้บ้านทุ่งถิ่นเก่าของเรานั้น คือภาพฝันอาบแดนสุดแหนหวง สุขสบาย กาย ใจ ไร้เล่ห์ลวง ท่ามกลางปวงธรรมชาติพิลาสพิไล คืนนี้ส่งใจฝากข้ามฟากฟ้า กับดาราระยิบแข่งแสงสดใส คิดถึงทุ่ง บ้านเรา เนาหทัย อีกเมื่อไหร่จะได้กลับไปเยือน
20 สิงหาคม 2555 05:50 น. - comment id 1236764
บ้านไม่หนีไปไหน ถ้ามีเวลาก็ไปบ้าน มีคนคอยอยู่
19 สิงหาคม 2555 03:20 น. - comment id 1242773
ไพเราะจับใจ คิดถึงบ้านอีหลีเด้อค่ะ
19 สิงหาคม 2555 08:16 น. - comment id 1242780
บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน เมื่อตอนเด็ก ดั่งมนต์เสก ปลุกใจ ให้คิดถึง จากไปไกล แค่ไหน ใจคำนึง อดีตตรึง มัดใจ ไม่ไกลเลย
19 สิงหาคม 2555 13:00 น. - comment id 1242805
ว่างแล้วรีบกลับไปเลยนะคะ ไปสูดอากาศบริสุทธิ์ที่บ้านเรา
19 สิงหาคม 2555 21:40 น. - comment id 1242834