หยิบภาพฝันมาวางริมทางเท้า เพลงบทเก่าบรรเลงเป็นเพลงหวาน แว่วเสียงโน้ตตัวซอลซ้อนกังวาน ลา โด โด ขับขานใต้ลานโพธิ์ พิมผกา เพื่อนยากจากใจมั่น แทนผูกพันแด่เพื่อนยามเลื่อนโล้ สู่ดวงจันทร์สีส้ม กลมและโต จักผูกโบว์สีหวานทานตะวัน คิดถึงพิมทุกวันหวั่นเดียวดาย ยามดวงดาวเปล่งประกายสายสวรรค์ น้ำค้างดื่นหนาวรวงยวงพระจันทร์ เห็นกระต่ายตัวนั้นฝันทุกคราว อยากมานอนฟังลมไกวไหวระเนน เผื่อจะเอนหลังนิ่งพิงลมหนาว หากค่ำดื่นมีมนต์ขลังที่ฝั่งดาว ก็จะหาวสักฟอดเผื่อปลอดภัย กาลครั้งหนึ่ง...ผ่านมาเพียงแต่เดียงสา คำผกา ยังอบอวลนวลไสว คิดถึงมากคิดถึงเธอเสมอไป ดั่งหัวใจฝังเจ็บ เก็บตะวัน
12 กรกฎาคม 2555 12:32 น. - comment id 1238149
วันนี้ยังไม่เจอตะวันเลยค่ะ ฝนตกแต่เช้ายังไม่หยุดเลย
12 กรกฎาคม 2555 12:35 น. - comment id 1238151
คุณ เพียงพลิ้ว นั่นสิเน๊าะ ที่บ้านharness ฟ้าก็มืดตั้งแต่ย่ำรุ่งเลยแหล่ะ
12 กรกฎาคม 2555 14:15 น. - comment id 1238172
อย่าเก็บไว้เลยตะวัน แล้วบ้านฉันจะทำไง เก็บไว้คนเดียวแล้วไซร้ คงมืดสนิทใจบ้านพี่ยา มาแซวเล่นนะค่ะสาวน้อย ยินดีต้อนรับค่ะ
12 กรกฎาคม 2555 23:51 น. - comment id 1238264
เขียนกลอนได้ไพเราะน่ารักนะครับ ผมชอบ แต่สงสัยว่าคำผกาเป็นใครครับ
13 กรกฎาคม 2555 10:18 น. - comment id 1238283
เก็บตะวัน เพลงนั้นจะฝันกล้า คำผกา อยากคว้าไขว่จะไปสาว ลืมว่าตัวต่ำเตี้ยเสียความยาว ได้แค่เล่าแนมเหน็บ ..เก็บตะวัน ! สงสารคำผกาจัง..