มนตร์ธาร

เปลวเพลิง

กับแดดลอดร่มไผ่ในวันหนึ่ง	
เราเดินถึงลำธารซ่าซ่านไหล
พลิ้วระยับกระเซ็นเย็นยวนใจ		
ดุจภาพในความฝันอันเพราตา
		
เพลงนกร้องก้องเคล้าลำเนาไม้		
หวามหทัยสู่ถิ่นถวิลหา
วารีรื่นระรวยด้วยมนตรา			
กล่อมวิญญาณ์สุขเปี่ยมคราวเยี่ยมยล
		
เราจึงวักน้ำใสขึ้นไล้หน้า			
พอหรรษาฉ่ำชุ่มทุกขุมขน
ทัศนาปลาว่ายกลางสายชล		
หอมลมปนกลิ่นบุหงาสุมาลิน
		
ณ ลำแก่งแห่งนี้มีมนตร์ขลัง		
ร่มไม้บังปกแผ่กระแสสินธุ์
เราหนีห่างความล้าเคยชาชิน		
มาเพื่อผินพบเห็นสิ่งเย็นทรวง
		
แล้วลงเกลือกกลิ้งตัวหัวร่อร่า		
กอดหญ้าเกลื่อนเถื่อนท่าภูผาหลวง
ม่านอุษาเลื่อมปรุทะลุทะลวง		
ทาบบนปวงผีเสื้อเมื่อเราชม
		
ครั้นเปลวแดดแผดคุระอุอ้าว		
เราย่างก้าวราวไพรเรไรขรม
ใบไม้ทิ้งต้นกรูลงปูพรม			
เพื่อภิรมย์จมจิตนิจกาล
		
เราสัมผัสมนตร์ธารละหานห้วย		
และความสวยสงบซึ้งซึ่งสุขศานต์
เพื่อลบภาพแล้งโรยโหยกันดาร		
ที่ไม่พานพบได้จากในเมือง				
comments powered by Disqus
  • din

    28 มิถุนายน 2555 11:28 น. - comment id 1236601

    16.gif..........
    
    เป็นมนตร์ธารขานขับสดับก้อง
    ลอยละล่องท่องไปในธารใส
    กลิ่นบุบผาหอมละมุนกรุ่นละไม
    ดุจภาพในความฝันเมื่อวันเยาว์
    
    .....................16.gif16.gif
  • ปรัมปุราณ

    28 มิถุนายน 2555 12:22 น. - comment id 1236617

    มนตร์นี้ช่างแสนสุขนัก36.gif1.gif
  • สุนทรวิทย์

    26 มิถุนายน 2555 12:39 น. - comment id 1236839

    น่าสนุกกว่าในเมืองเยอะครับคุณเปลวเพลิง
    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน