ศรีทองผาภูมิ
นาราวดี ณ ศรีกาญจน์
หมอกม่านบังภูผา
ดังเมืองแมนแดนเทวา
ตระการตาพาเพลินใจ
วิหคนกน้อยจากรังนอน
บินหว้าว่อนอย่างสดใส
ภู่ผึ้งมิ้มเที่ยวตอมใต่
ดอกไม้งามยามอรุณ
เมฆฝนก็ครึ้มมา
มีแดดจร้ามาเกื้อหนุน
แต่กลิ่นหอมอันละมุล
ยังการุณคอยเอื้อมา
ให้เสพความสุขสม
ที่รื่นรมย์เป็นหนักหนา
พลันสายฝนโปรยปรายมา
ก็งามตางามจิตมิรู้วาย
นี่คือแดนดินถิ่นทองผา
ที่ติดตาต้องจิตมิรู้หาย
ได้แนบเนาว์พาสุขสำราญกาย
มิรู้หน่ายเหนื่อยเลยสักเวลา
ยามเช้ากับกาแฟแก้วโปรด
บางครั้งตาก็เห็นภาพได้ชัดเจนกว่ากล้องจึงถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ
เห็นอย่างไรก็บรรยายตามนั้น มิต้องปรุงต้องแต่ง
เพราะธรรมชาติปรุงแต่งไว้แล้วนั้นเอง