ชมไพร ตะวันชาย บ่ายคล้อย เมฆลอยล่อง ชวนนิ่มน้อง ท่องไพร ไปป่ากว้าง เลี้ยวลัดเลาะ ล่วงล้ำ นำนวลนาง ชมแมกไม้ สำอาง ไม่วางตา งามกุหลาบ พันปี สีสดใส สนสามใบ เด่นนัก สักสง่า ดุเหว่าร้อง ก้องกู่ ตามคู่มา หมู่นกกา โผผิน บินท้าลม ชะนีโหย หวนหา คราพลัดคู่ แต่สองเรา สุขอยู่ เปรียบคู่สม ยอดประยงค์ ไหวแกว่ง แข่งมะยม เธอชี้ให้ ฉันชม พรมไมตรี.. ยุคนธร ภุมรินทร์ บินล้อม ดอมเกสร เดี๋ยวเดียวร่อน ผกผิน โบยบินหนี ความหวานลด หมดไป เลิกไยดี เกรงว่าพี่ จะเป็น เช่นภมร เห็นรักเร่ เรียงราย มิวายคิด คนใกล้ชิด เคียงเรา ที่เฝ้าอ้อน จะรักเร่ หรือรักซ้อน ซ่อนบังอร กลัวร้าวรอน เหมือนกลุ่ม พุ่มลั่นทม มาชมไพร ใจน้อง หวั่นต้องช้ำ เห็นระกำ กอใหญ่ ใจขื่นขม ฤๅจะเป็น เปรียบเรา เศร้าโศกตรม เพราะหนามคม ทิ่มตำ .....จนช้ำใจ ... ..ดอกแก้ว ดวงฤทัย
3 มีนาคม 2555 07:41 น. - comment id 1226988
ขอบคุณที่นำบทกลอนดีๆมาแบ่งปัน อรุณสวัสดิ์ครับ
3 มีนาคม 2555 10:16 น. - comment id 1227001
ไพเราะมากครับ
4 มีนาคม 2555 12:17 น. - comment id 1227032
น่าชมพรมเรียวเขียวตะไตร่ อ่อนนุ่มชอุ่มไพรไล้เรียบลื่น เอนองค์ลงพักบนพรมผืน ชมชื่นนิ่มน้องคะนองไพร พันธุ์ไม้ไหวป่วนลมหวลหมุน ชุนละมุนทะยอยสัตว์น้อยใหญ่ เบียดแซงหลบลี้วิ่งหนีภัย ตระหนกตกใจกีบเหตุการณ์ อิอิ ชมไพรกันจนป่าแตก อิอิ
4 มีนาคม 2555 20:23 น. - comment id 1227039
น่าสนใจจริงๆด้วย อ่านแล้วก็อดคิดถึงเธอไม่ได้ หวังว่าคงมีให้อ่านอีก ขอบคุณครับ
6 มีนาคม 2555 12:07 น. - comment id 1227161
จะรออ่านตอนต่อไปนะค่ะ ปล.ชื่นชมในผลงานนะคะ
2 กรกฎาคม 2555 15:16 น. - comment id 1236569
ปันยาอ่อน