หน้าส่วนตัว
น้ำค้าง สร่างนคินทร์
หอมไอดิน กลิ่นพฤกษา
ขุมพง ดงวนา
ซ่อนสัตว์ป่า สารพัน
สายธาร ซ่านชดช้อย
ไหลอ้อยส้อย ร้อยไพสัณฑ์
ฉ่ำเย็น เป็นนิรันดร์
เอื้อชีวัน อันมากมี
ล่วงผ่าน กาลจำเนียร
มนุษย์เพี้ยน เปลี่ยนวิถี
แหล่งน้ำ ถูกย่ำยี
พนาลี โดนบีฑา
คนหวัง ความมั่งคั่ง
มิอาจยั้ง รั้งปัญหา
ดึงดัน หันบูชา
หลงเงินตรา กว่าดงดาน
พิภพ สบวิบาก
คนมักมาก เถือรากฐาน
สภาวะ อุทยาน
ถูกเผาผลาญ ลาญล่มจม
น้ำแห้ง ทุกแห่งหน
แล้วผจญ ฝนถล่ม
วิบัติ ซัดระดม
ยังตะบม หลงงมงาย
มิคสัญญี ที่ปล่อยปละ
ควรชำระ ก่อนจะสาย
อุปถัมภ์ เลิกทำลาย
ร่วมขวนขวาย หมายฟื้นฟู
คนละ-มือละไม้
เร่งใส่ใจ ใฝ่กอบกู้
บูรณะ วนภู
ให้คงอยู่ คู่ไผท
สุนทรวิทย์ 23 ธ.ค. 2554 13:41 น. - ID 143033 
1847
2
0
24 ธันวาคม 2554 21:07 น. - comment id 1218810
ถ้าไม่มีป่า โลกคงร้อนน่าดูเลยครับ ช่วยกันปลุกป่า เราจะได้อยู่กันอย่างร่มเย็น
25 ธันวาคม 2554 08:17 น. - comment id 1218847
ใช่เลยครับคุณเปลวเพลิง
25 ธันวาคม 2554 11:51 น. - comment id 1218876
ลุกล้ำธรรมชาติ ใช้เงินยัดกวาดซื้อเสีย เกินตนจนล้นเรี่ย โลกต้องเคลียร์ ! ส่วนเสียคืน เตือนซ้ำๆ ย้ำหลายครั้ง บ้านเรือนพังยังจะฝืน ผยองกล้าหน้าตาชื่น ที่เหยียบยืน ผืนของใคร ? ขุด ถม ขวาง สร้าง กาง กั้น เปลี่ยนพื้นผัน บั่นสลาย สมดุลลด หดทลาย แผ่นดินไหว น้ำไหลบ่า หนับหนุนสุนทรวิทย์ลิขิตกลอน หลายๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด