เปิดฟ้า...เพื่อปิดฟ้า นโยบาย บรรเจิด รัฐเปิดฟ้า เปิดการค้า สู่โลกกว้าง อย่างอาจหาญ เปิดสู่ความ ศิวิไลซ์ ในจักรวาล เปิดขยาย กิจการ ด้านอุตสาหกรรม มีทุกอย่าง ทุกสิ่ง ที่ยิ่งใหญ่ มีปล่องไฟ ปล่องควัน วันยังค่ำ มีค่าเงิน ฟูเฟื่อง เมืองชั้นนำ วัฒนธรรม นำเข้า สู่เยาวชน เกิดสังคม อมทุกข์ คลุกขี้เถ้า ไฟกามกร่อน ร้อนเร่า เข้าขุมขน แฟชั่นเปิด โชว์ร่าง ทั้งล่างบน สูบควันพ่น กลางแสงไฟ ในราตรี หมู่ชาวนา ยังทำนา ฝ่าแดดฝน เคยสู้ทน ก็ยังทน ทุกท้องที่ กำไรข้าว ไม่พอกิน เมื่อสิ้นปี ยังพอกหนี้ พูนเพิ่ม เติมทุกวัน ฟ้าเคยใส ป่าไม้สวย ด้วยฝนฉ่ำ บัดนี้คล้ำ หม่นมัว ทั่วเขตขัณฑ์ รองน้ำฝน ใส่ตุ่มใส ไว้แบ่งปัน บัดนี้นั้น เป็นฝนกรด หยดหลั่งริน รัฐเปิดฟ้า เศรษฐกิจ มาปิดฟ้า ปิดผืนหล้า แผ่ขยาย ไปทั่วถิ่น มลภาวะ เคล้าเมฆมัว ทั่วแดนดิน ใครจะดิ้น ชักตาย ไปก่อนกัน นายฐปกรณ์ โสธนะ (ลุงรอง)
29 พฤศจิกายน 2554 23:50 น. - comment id 1216535
สวัสดีค่ะ แวะมารับฟังค่ะ รุนแรงในอารมณ์นะคะ
30 พฤศจิกายน 2554 12:01 น. - comment id 1216544
สู่สามัญ! กันเถิดนะมนุษย์ ถึงที่สุด จุดมันเกินเดินไม่ได้ จำต้องปรับกลับจุดเดิมเริ่มนับใหม่ ยังไม่สายยังไม่ช้า..ถ้าจะทำ
30 พฤศจิกายน 2554 18:11 น. - comment id 1216578
เขตการค้าเสรีมีเลิศนัย เศรษฐกิจโตไวใครรับทรัพย์ การเกษตรบ้านเราต้องเหงาดับ อุตสาหกรรมระยำยับคนว่างงาน มีแต่ของนำเข้าเต็มตลาด เหลือสินค้าประจำชาติเครื่องจักสาน ย่านลิเพากระบุงตะกร้าขายหน้าบาน ทุกเรือนชานกินกระเทียมจากเมืองจีน เปิดฟ้าก็เปิดตาเราด้วย