แยงยล ต้นดาวเรือง ดอกเมลือง เหลืองสวยสด ดังห่ม ชมพูนท ผ่องจรส แสนงดงาม ไม้ป่า วนาลี มาบัดนี้ มีล้นหลาม ระดะ ประดับคาม ถนิมกาม ดุจทรามวัย นุ่มนวล ยั่วยวนจิต ชวนสนิท พิสมัย เด็ดร้อย ห้อยมาลัย ถวายพระตรัย ได้ทันที เสียดาย ไร้กลิ่นหอม แม้ถนอม ดอมถ้วนถี่ เปรียบไป คล้ายสตรี ความโสภี ที่ต่างกัน มีดี ย่อมมีขาด ธรรมชาติ วาดสร้างสรรค์ อื่นใด ไม่สำคัญ เท่าเฉิดฉัน ด้วยปัญญา ไขว่คว้า หาโอกาส มิให้พลาด ปรารถนา ขี้เหร่ เก๋งามตา ใครเหนือกว่า อย่ามั่นใจ