อุทกภัย...ใจวิโยค

ขุนศรี

น้ำเหนือหลากมากมีวารีไหล
พัดพาภัยทำเสียหายหลายหนักหนา
เทือกนาสวนมวลน้ำท่วมอ่วมไร่นา
นำทุกข์มาแจกจ่ายเสียหายกัน
อนิจจา ! น่าสงสารชาวบ้านหนอ
ต้องลอยคอหนีภัยใจโศกศัลย์
นั่งหงอยเหงาเศร้าใจในชีวัน
วาดหวังฝันทลายสิ้นแดดิ้นใจ
ต้องหนีตายย้ายถิ่นที่กินนอน
จำแรมรอนห่างบ้านฐานอาศัย
บ้านเคยอยู่อู่เคยนอนจรจากไกล
น้ำคือ...ภัย...พิบัติพัดพาจน
น้ำเหนือหลากจากไกลไปเมืองหลวง
ไหลเลยล่วงท่วมบ้านร้านสับสน
ชาวเมืองฟ้ามารับกรรมทำวังวน
ชาวชุมชนได้สิ้นหวังนั่งตาลอย
ท้องถนนบนทางเรือเมื่อน้ำหลาก
รถเป็นซากนอนน้ำทำเหงาหงอย
น้ำเหนือเพลินเดินจากไกลไหลจากดอย
ชาวกรุงคอยน้ำเหนือลดกลัวอดตาย
อุทกภัย...ใจวิโยคแสนโศกศัลย์
ฟ้าลงทัณฑ์คนไทยให้เสียหาย
เสียงคร่ำครวญป่วนใจตนวะวนวาย
น้ำขยายคนหนีภัยไล่ตามทวง
ขอน้ำใจไทยช่วยกันแบ่งปันเถิด
ใจประเสริฐช่วยพ้นภัยอันใหญ่หลวง
มิตรไมตรีมีแก่ใจไทยทั้งปวง
กิจลุล่วงเพราะความดีมีแก่กัน
นายทองม้วน  สิงห์ทองห้าว
โรงเรียนปทุมรัตต์พิทยาคม
อำเภอปทุมรัตต์ จังหวัดร้อยเอ็ด				
comments powered by Disqus
  • ศรีสมภพ

    3 พฤศจิกายน 2554 23:14 น. - comment id 1213709

    น้ำท่วม ใช่ท่วมใจ
    น้ำไหล  ใจยังมั่น
    น้ำบ่า ตั้งท่าทัน
    อย่ากั้น ให้ผ่านไป
    
    แห้งไว ไม่นาน ไม่ผลาญงบ !
    
    ง่ายๆ  ..แต่งาม
    
    41.gif61.gif25.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน