วสันต์ย่าง พร่างพราย ด้วยสายฝน ตกลงบน ผืนหล้า พาชุ่มชื่น พฤกษาพันธ์ พืชไพร ใกล้ตายยืน กลับพลิกฟื้น ยอดแยก และแตกใบ เยือกเย็นกาย คลายผ่อน หายร้อนรุ่ม ค่ำเช้ากลุ่ม เมฆา พาเลื่อนไหล พัดละลิ่ว ปลิวปน บนฟ้าไกล มืดคลึ้มไป ทั่วแคว้น ทั้งแผ่นดิน ทุ่งที่แยก แตกระแหง เมื่อแล้งก่อน นิ่มนุ่มอ่อน ชุ่มไป ด้วยสายสินธุ์ ชาวไร่นา สดใส ในชีวิน ทั่วทุกถิ่น เตรียมการ หว่านไถดำ แลนาไร่ ไกลกว้าง กลางผืนหล้า สุดสายตา ทุ่งทอง มองชุ่มฉ่ำ กล้าสดเขียว เกี่ยวก้อย คอยปักดำ ข้าวตั้งลำ ติดกอ ต้นล้อลม ลำประโดง โค้งเคี้ยว เลี้ยวสมทบ ไหลบรรจบ เจ้าพระยา มาผสม ช่วยชุบเลี้ยง ชาวพารา คราทุกข์ตรม ประชาร่ม เย็นเพราะได้ สายนที พฤกพนา ป่าใหญ่ ต้นสายน้ำ มากค่าล้ำ รักษ์ไว้ ไทยน้องพี่ ให้ไพรสัณฑ์ มั่นคง เป็นพงพี เพื่อชีวี ลูกเหล่า ผองเผ่าไทย
คนกรุงศรี 3 ก.ย. 2554 22:32 น. - ID 141599 
1952
1
0
3 กันยายน 2554 23:28 น. - comment id 1207147
4 กันยายน 2554 09:03 น. - comment id 1207167
ไพเราะค่ะ และเข้ากับบรรยากาศฤดูฝน แม้ว่าน้ำจะท่วมในบางพื้นที่
4 กันยายน 2554 14:22 น. - comment id 1207174
สายฝนกำเนิดสายน้ำ สายน้ำหล่อเลี้ยงชีวิต
4 กันยายน 2554 18:05 น. - comment id 1207184
เยี่ยม.. เขียนจนจินตนาการได้เลย
ชอบคับ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
