มือจับมือ เคียงเดิน เพลินชมพฤกษ์ ท่ามไพรลึก โขดเขา ลำเนาป่า แว่วเสียงธาร รินอ่อน สะท้อนมา หมู่นกกา ขับขาน สะท้านไพร ถึงน้ำตก ไหลผ่าน เป็นม่านชั้น เหล่าพฤกษ์พรรณ เอนผสม ยามลมไหว บุปผาดง ปลงกิ่ง ทิ้งก้านใบ ปลิดกลีบไกว ไหววน หล่นสายธาร ทรุดกายนั่ง เอนอิง พิงไม้ใหญ่ ท่ามอุ่นไอ ใยสวาท หยาดความหวาน คนสองคน สัญญาใจ ในวันวาน ร่วมผสาน รักอีกครั้ง อย่างตั้งใจ หนุ่ม ".....ฝากสัจจา จากคำ ใช่พร่ำเพ้อ บอกกับเธอ ท่ามสายธาร ที่ผ่านไหล ว่าหัวใจ ดวงหนึ่ง ถึงห่างไกล มิหวังใคร ใคร่บอก นอกจากนาง สาว ".....จะจดจำ สัญญา ที่ว่าไว้ ให้พงไพร เป็นพยาน แม้ผ่านสาง ขอรักเธอ อย่าลาเลือน เหมือนเดือนจาง หมดใจนาง พร้อมรัก และภักดี......" มือจับมือ เคียงเดิน เพลินชมพฤกษ์ จนดื่นดึก ดาวเดือน ลอยเลื่อนหนี หยาดน้ำค้าง พร่างพรม ชมมาลี สองฤดี เคียงชม ใต้ร่มไพร...... ทิพย์โนราห์ พันดาว
16 สิงหาคม 2554 20:16 น. - comment id 1205902
พงไพรแดนในป่า สวยงามจังเลยค่ะถ้าได้ไปดังจินตนาการ...คงจะลืมมิได้กระมัง
16 สิงหาคม 2554 20:36 น. - comment id 1205906
หวานจัง รีบชมไพรกันเสียนะ ต่อไปจะไม่ค่อยมีไพรให้ชมแล้วค่ะ
16 สิงหาคม 2554 20:48 น. - comment id 1205909
ผ่านมาดูหนุ่มสาวคุยกันครับ แต่ไม่กล้าเป็นพยาน ไม่อยากขึ้นศาลครับ กลอนสร้างสรรค์ดีครับ
16 สิงหาคม 2554 22:43 น. - comment id 1205922
สวัสดีคุณทิพย์โนราห์ครับ ไพเราะ และผู้น้อยเห็นภาพจินตนาการครับ หากเป็นภาพยนตร์นับเป็นฉากที่ประทับใจ อีกฉากหนึ่งครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
17 สิงหาคม 2554 08:09 น. - comment id 1205937
ดีจร้า...อาคุงทิพย์... สดชื่น แจ่มใส...ปลดปล่อย...จิต...ผ่อนคลาย...ๆ... กลอน...ไหลลื่น ชื่นชมๆ...จร้า... ว่าไป... วันก่องผมเขียนฉันท์ ชมป่า...เกือบเอาตัว บ่ รอด...อ่ะ...
18 สิงหาคม 2554 10:54 น. - comment id 1205983
........... พฤกษ์ไพรพงพึ่งพิง อิงไม้ใหญ่ อวลอุ่นไออึงอล คนหนุ่มสาว เดือนดาวเด่นดลดาล ปานแสงดาว พริ้งแพรวพราวรื่นรมย์ ใต้ร่มไพร ..............