แดดงามสีอุ่นคล้าย อำพัน คล้อยเคลื่อนเลื่ิอนตะวัน ผ่องแผ้ว ทอดกายบ่ายกิจพลัน พักผ่อน กำซาบภาพยลแล้ว สุขแท้อัสดง ๚ะ๛ ( ท่านพี่ๆน้องๆบ้านกลอน พักผ่อนกันนะครับ)
16 มิถุนายน 2554 20:21 น. - comment id 1199392
ตะวันดวงสีไพลลอยจูบหล้า นวลนภาพราวพรายฉายฉาน ส้มทองดั่งปองฝันนิรันดร์กาล เนานานคงมั่นมิผันแปร...! รักน้องนะคะ พี่พุด
16 มิถุนายน 2554 22:01 น. - comment id 1199403
งดงามทั้งภาพ ทั้งโคลงค่ะ.. แซมเปลี่ยนใจแระ...ไม่ไปทำงานดีกว่า.. ชอบคุณที่แบ่งปันนะคะ...ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ ค่ะ แซม
16 มิถุนายน 2554 21:27 น. - comment id 1199409
เป็นเวลาที่น่าพักผ่อนมากครับ บรรยากาศกำลังดี
16 มิถุนายน 2554 23:09 น. - comment id 1199415
ยามเย็นแดดอ่อนเอื้อ แสงงาม พวกผีแย่งกันหลาม ตากผ้า ผ้าอ้อมผีเล่าตาม คนแก่ ตากแดดยามพลบหล้า อุ่นแห้งผีนอน ยามอาทิตย์อัสดง ผีก็มาตากผ้าอ้อม ใครว่าผีไม่มีลูก ไม่เช่นนั้นจะมีผ้าอ้อมเหรอ อิอิ
17 มิถุนายน 2554 14:30 น. - comment id 1199510
อยากแต่งโคลง4 เก่งๆจังค่ะ แต่แต่งยากจัง ชอบบทนี้มากค่ะ อ่านพร้อมมองภาพประกอบแล้วอยากนั่งจิบกาแฟกับคนรู้ใจยามเช้า 55+
17 มิถุนายน 2554 17:31 น. - comment id 1199555
17 มิถุนายน 2554 21:38 น. - comment id 1199595
งามจริงๆจ้า
17 มิถุนายน 2554 22:00 น. - comment id 1199600
ฝากตะวันครรไลไปหาพี่ บอกไมตรีพุดซ้อนกลอนส่งหา จะตั้งใจรับแล้วซึ่งธรรมา ไม่ประมาทนั่นนาพี่ยาเตือน ฝากตะวันรอนแรมแซมหญิงสาว สุกสกาวพราวระยับดั่งกับสรวง ให้คุณแซมเป็นสุขสุดาดวง มิตรทั้งปวงรายรอบชอบคุณแซม ฝากตะวันฉายผ่องส่องดาวฤกษ์ ผู้บุกเบิกคิดต่างอย่างปราชญ์หนา ชายชาติบุรุษสุดนำพา ช่างสรรหาความต่างอย่างยิ้มพราย ฝากตะวันนั้นหนอฟอร์เอเวอร์ เข้ามาเจอความงามทรามวัยหนอ ขอให้เบิกบานแล้วไม่แคล้วรอ ซึ่งคุณฟอร์เขียนไว้ขอได้ชม อัสดงตะวันลายังฉางน้อย ด้วยผมคอยด้วยจิตมิตรสหาย ขอให้มีความสุขทัั้งใจกาย มิเสียดายที่เห็นสุขปลุกยินดี ฝากตะวันด้วยใจละไมฝน เข้ามาปนชื่นฉ่ำนำฝันหา ขอบคุณสุภาพสตรีที่เข้ามา กระผมหนาฝากฝังยังฝนโปรย
18 มิถุนายน 2554 01:16 น. - comment id 1199619
.สุริยา จะลาฟ้าคราค่ำแล้ว ลอยดวงแก้วแผ่วพรากก่อนจากหาย บอกเพลาพักผ่อนนอนเอนกาย หลับสบายใกล้อรุณ..หมุนพบกัน ชีวิตนั้น ผันผ่านคืนวันเปลี่ยน กงกำเกวียนเวียนเร่ไม่เหหัน ทำดีชั่วตัวตน หาพ้นทัณฑ์ เหมือนคืนวัน ผันกลับ ..ทับตัวเอง !
18 มิถุนายน 2554 17:12 น. - comment id 1199691
ฝากตะวันเหนี่ยวติดมิตรสมภพ เข้ามาสบพลบค่ำจำนัลหมาย ลงกลอนไว้เห็นสิ้นจินต์มิวาย ขยันรายรดก่อรอคนยล
18 มิถุนายน 2554 23:58 น. - comment id 1199738
หวัดดีจร้า...ท่านสุญญกาศ ถุกที่สั้น...บทกวี...ที่ดี... ดาบเดียว...ต้องอยู่หมัดเรยยย... ได้ๆๆ...อารมเข้า เคลล้าภาพได้... ฉับเดียว ได้...ท่าน...
19 มิถุนายน 2554 10:34 น. - comment id 1199752
... รู้สึกดี ที่ท่านเข้าใจ บทนี้อย่างลึกซึ้งครับ T_T ภาพมีในใจแต่ละท่านแล้ว กระผมเพียงจุดเชื้อให้ท่านขยับขยาย มีความสุขตามแต่ท่านมโนนึก เองนั่นแล