๏ ฝนครวญหวนไห้อาลัยฟ้า จากท้องนภามารินหลั่ง สู่พื้นแผ่นดินร่วงภินท์พัง ดินขังน้ำนองสุดหมองใจ ๏ ครวญคร่ำร่ำโศกจนโลกเศร้า ฟ้าครึ้มทึมเทาเร้าจิตไหม้ พายุกรรโชกลมโยกไกว อำลาอาลัยใจร้าวราน ๏ แว่วเสียงร่ำไห้ในสายฝน ที่รินร่วงหล่นระคนผ่าน ครั้นดึกสงัดรัตติกาล ในม่านไพรพฤกษ์ระลึกรู้ ๏ ว่าฝนสั่งฟ้าอาลัยรัก เกินต้านหาญหักตระหนักอยู่ ระดะล้นหลั่งลงพรั่งพรู มิอาจหวนสู่นภาลัย ๏ จากฟากฟ้าสรวงร่วงสู่ภพ สิ้นทางบรรจบพบกันใหม่ จำพรากจากลามาแสนไกล โหยไห้ร่ำหวนครวญน้ำตา ๏ แม้นร่วงทบท่าวด้าวแดดิ้น แต่ใจไม่สิ้นถวิลหา ยังคงรำพรรณพร่ำพรรณา เสียงฝนลาฟ้ายังแผ่วดัง ๏ ฝนครวญหวนไห้อาลัยฟ้า จากท้องนภามารินหลั่ง๚๛
9 เมษายน 2554 00:18 น. - comment id 1190138
เศร้าจริงๆด้วยค่ะวันนี้.... น้ำตาฟ้าออกมาเป็นสายฝนเลย
9 เมษายน 2554 11:18 น. - comment id 1190172
แถวนี้ก็มืดมาแล้วค่ะ เมื่อวานก็ตกปรอยๆค่ะ สบายดีนะคะ
9 เมษายน 2554 11:29 น. - comment id 1190181
คล้ายๆกลอนแปดใช่มั้ยคะ ฝนหลั่งสั่งนางอย่ากางจ้อง ให้เอาข้องหาปลาอย่าช้าหนอ โน่นกบเขียดส่งเสียงสำเนียงรอ โอ้ละหนอบ้านเฮาแสนสุขใจ
9 เมษายน 2554 17:16 น. - comment id 1190305
........... เพราะมากจ้าคุณสุริยันต์ .............
9 เมษายน 2554 18:36 น. - comment id 1190321
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ...
9 เมษายน 2554 20:42 น. - comment id 1190368
ขอให้ฝนตกในที่ๆถูกที่ควร อย่าไปตกใต้อีกเลยเนาะ
9 เมษายน 2554 22:31 น. - comment id 1190412
ยอ เยี่ยมคับ
10 เมษายน 2554 06:53 น. - comment id 1190434
รู้สึกว่าฝนฟ้า ในฤดูกาลนี้จะผิดธรรมชาตินะครับ...อย่างไรก็รักษาสุขภาพกันทุกๆท่านนะครับ....
10 เมษายน 2554 07:22 น. - comment id 1190440
สายฝน..ให้ความชุ่มฉ่ำใจ แต่ถ้ามากไปก็ให้ความทุกข์ใจ ขอส่งกำลังใจให้ผู้ประสบอุทกภัยทุกคน
10 เมษายน 2554 10:41 น. - comment id 1190461
ถ้าไม่มีฝน แล้วคนอย่างเราจะอยู่ยังไง อิอิ
10 เมษายน 2554 13:59 น. - comment id 1190494
ที่นี่ก็ตกค่ะ แต่ก็ทำให้อากาศคลายความร้อนไปได้เหมือนกัน อิอิ
10 เมษายน 2554 19:45 น. - comment id 1190528
อย่าร้องไห้จิ ฝนเป็นเรื่องธรรมชาติ คนร้องไห้อ่ะไม่ดีเลย ปวดหัวนะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ อากาศเปลี่ยนแปลงจัง
11 เมษายน 2554 06:08 น. - comment id 1190584
เสียงฝน เสียงคนอึงอลอื้อ สองมือ ยื้อยุดฉุดลูกน้อย น้ำป่า ถาโถมถล่มลอย มือน้อย..พลอยหลุดเกินฉุดฉวย ! ฝนซา ฟ้าเปิดเกิดอะไรขึ้น แผ่นพื้น กลืนกลบสยบย้วย เรือนไร่ไปหมด ระทดระทวย ลูกม้วย..แม่พร่ำ จะตามไป ! รอด้วย.. แม่พร่ำ จะตามเจ้าไป รอด้วย.. แม่พร่ำ จะตามไป
11 เมษายน 2554 11:07 น. - comment id 1190617
ชอบกลอนบทนี้มากๆ เลย :) เขียนอีกน่ะ :)
11 เมษายน 2554 19:09 น. - comment id 1190728
ดีครับยาหยี สวัสดีครับ น้ำตาฟ้าหลั่งออกมาผิดฤดูไม่รู้เป็นสัญญาณบอกอะไรนะครับ เพียงพลิ้วครับ ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ครับ แบบว่าปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลยครับ ดีครับคุณแบม คล้าย ๆ กันครับ เหมือนกันแหละเพียงแต่คำหายไปหนึ่งคำครับ คุณดินครับ สบายดีนะครับผม คิดถึงเสมอ กุหลาบขาวครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน โคลอนครับ ผมก็คิดเช่นนั้นครับ สาธุ..เรามาร่วมอธิษฐานด้วยกันนะครับ พี่วิทย์ครับ ถึงจะย่อชื่อมาแต่ผมก็ยังจำพี่ได้เสมอครับ ขอบคุณครับ คุณปมไหมฯครับ สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ หนังสือครับ คิดเหมือนกันเลยครับ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ คุณยาฯครับ ถ้าไม่มีฝนคนอย่างผมคนนึงล่ะที่อยู่ไม่ได้ เพราะไม่มีหยาดทิพย์คอยหล่อเลี้ยงจิตใจครับ คุณเฌอฯครับ ใช่ครับ ผมเคยเขียนสื่อในแง่ความงามแล้ว เลยอยากสื่อในแง่ความเหงาบ้างครับ คุณครูฯครับ สำหรับผมแล้วน้ำตาคือเพื่อนที่ดีที่สุดครับ ตราบใดที่เราร้องไห้ แสดงว่าเรายังซื่อตรงต่อความรู้สึกของเราอยู่ครับ คุณศรีสมภพครับ กลอนเพราะมาก เศร้ามาก ๆ ครับ ป้ากุ้งครับ หายไปนานเลยนะครับ ดีใจครับที่ป้าชอบ
12 เมษายน 2554 01:10 น. - comment id 1190815
6 ถูกกกกกก
12 เมษายน 2554 12:23 น. - comment id 1190902
12 เมษายน 2554 15:58 น. - comment id 1190968
เหลียวซ้าย มองขวา...
12 เมษายน 2554 16:00 น. - comment id 1190969
..... สบโอกาส เสร็จโก๋...... อิอิ ไปแระ ฟิ้วววววว เอาไปต้มกินมื้อเย็นนี้ลีก่า เย้ๆ วู้ๆๆ