สองข้างทางห่างถนนแน่นล้นหลาม ต้นไม้งามเขียวชอุ่มพุ่มสอดสี ทั้งสีแดงน้ำตาลหม่นปนขจี ยืนต้นดีมีใบดอกออกงดงาม ถ้าหากน้องคนดีหนีมาด้วย พี่จะช่วยชี้ให้ดูคอยอยู่ถาม หากน้องบอกว่าต้นนี้พี่ว่าตาม ไม่ไต่ถามให้หงุดหงิดคิดกวนใจ แต่น้องน้อยกลอยใจไม่ได้มา พี่จึงว้าเหว่เหงานั่งเศร้าใหญ่ พอดูนกสองข้างทางอย่างตั้งใจ ไม่ทันไรหายเศร้าใจในทันที พอมองไปมองมาเที่ยวหานก ในป่ารกสองข้างทางวิถี เกิดมึนงงเวียนหัวไปไม่ค่อยดี เพราะถนนแล่นไปนี้มีวกวน พ้นจากโค้งถนนนั้นพลันตรงดิ่ง แต่ไม่นิ่งเป็นเนินคลื่นน่าฉงน เดี๋ยวสูงขึ้นเดี๋ยวต่ำลงอลวน ต้องนั่งทนกลัวเป็นลมข่มอยู่นาน ในไม่ช้าเรามาถึงซึ่งทางเข้า อยู่ริมเสาปักป้ายไว้ให้เรียกขาน น้ำตกธารรัตนาอ่านอยู่นาน เพราะอดีตในวันวานยังไม่มี วุธขับรถต่อไปเร็วไวยิ่ง ผมนั่งนิ่งแต่สนุกแสนสุขี เพราะสองข้างทางถนนต้นไม้ดี เขียวขจีสีสดงามยามมองดู จนมาถึงซึ่งหน่วยดังฝั่งย่านนี้ ชื่อแสนดีเหวนรกน่าอดสู ใครกันหนอตั้งชื่อไว้ใช่น่าดู ไม่เลิศหรูดูไม่งามยามอ่านชม แต่น้ำตกที่นี่ดีชะมัด น้ำแรงจัดไหลลงไปใครกล้าข่ม เพราะสูงลิ่วลึกมากยากดูชม ไม่นิยมจึงไม่หยุดวุธเลยไป แต่ถ้าน้องมาด้วยจะช่วยถาม ให้วุธตามใจเจ้ารบเร้าให้ จะพาไปดูน้ำตกเหวนรกไง เพราะใครใครอยากมาพาให้เพลิน จะชี้ดูร่องรอยช้างน้อยร่วง พลัดจากทรวงอกแม่ไปให้ห่างเหิน ตามแม่ไปข้ามน้ำไวใจเพลิดเพลิน แต่น้ำแรงเหลือเกินพลัดตกไป อนิจจาช้างน้อยกลอยใจแม่ คงชะแง้รอคอยแม่ให้แก้ไข แม่ช้างคงเจ็บปวดร้าวรวดใจ สุดแก้ไขปล่อยลูกไปในธารา เพราะเหตุนี้เจ้าหน้าที่จึงมากั้น สร้างแข็งขันเป็นกำแพงแข็งแรงหนา เพื่อมิให้สัตว์ตกไปในธารา ตายเวทนาเหมือนช้างน้อยเจ้ากลอยใจ เลยหน่วยนี้ต่อไปในไม่ช้า ลัดเลาะมาเกือบจะถึงซึ่งทางใหญ่ แต่หน้าหลังเห็นลิงกังนั่งสุขใจ วุธเร็วไวชะลอไว้ไม่ให้ชน น่าสงสารวงศ์วานลิงเหล่านี้ นั่งเสรีขอทานเขาเฝ้าถนน ขออาหารยากลำบากจากผู้คน ต้องจำทนหากินไปใช่ว่าดี เพราะมนุษย์สุดประเสริฐแสนเลิศหรู จอดรถดูแล้วทิ้งทานอาหารนี้ ลิงชอบใจจนติดใจแต่ไม่ดี นิสัยนี้เลิกได้ไงเพราะใครกัน
17 เมษายน 2545 23:33 น. - comment id 45886
สะเทือนใจ จากฝืมือมนุษย์ที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ พล่าผลาญวิถีงามตามธรรมชาติไม่ว่ากับป่าหรือกับสัตว์..ขอให้กำลังใจเขียนงานดีดีที่สะท้อนให้เราร่วมด้วยช่วยกันเพื่ออนุรักษ์ธรรมชาติและสัตว์ป่าค่ะ..ด้วยรักและเป็นกำลังใจเสมอมา!
18 เมษายน 2545 09:20 น. - comment id 45944
เยี่ยมครับ ได้อ่านทั้งสองบทแล้ว เต็มอิ่ม สื่อสารได้ เยี่ยมจริง ๆ ชวนนกตะวัน เข้าเป็นสมาชิกคนเขียนกลอนยาวด้วยคนดีกว่าเอาป่ะ สมาคมคนเขียนกลอนสั้นขนาดยาง หรือว่า กลอนยาวขนาดสั้น อะไรทำนองเนี่ย