๏ ครวญฝน กับ คนผวน ๏

ครวญฝุ่น

๏ คืนฝน คนผื่นขึ้น-.............หลังตาม
ลามตั่ง ตกเตียงยาม............หย่อนก้น
ยลกลอน กาพย์โคลงหาม.....ฉันท์ป่าย
ชายปั่น หญิงเปิบล้น............เปี่ยมล้ำคืนฝน
๏ คนฝืน โคลงผ่าวแล้ว........ลืมใด
ไหลดื่ม หยดยามไหว...........หว่านกั้น
วันกานท์ ว่อนเวียนไกล........กลอยบ่น
กลบ่อย โคลงขบคั้น............อ่วมค้นคำสนอง 
๏ คลองหนำ ใจฉ่ำล้น..........หลากพา
ลาพราก ฝอยขยะครา..........ขุ่นทั้ง
ขังถุน เจิ่งนองนา................จนเบื่อ
เจือบ่น ลำบากครั้ง..............ปริ่มคุ้ง คะนองไหล
๏ ไหนลอง โปรยจึ่งฟุ้ง.........นอนฝัน
หนัน,ผ่อน เนินทิวหัน...........ห่วงเร้น
เห็นรวง ผ่านคืนวัน..............วอนผ่าน
วานผ่อน เบา-หนัก,เต้น........ต่อฟ้า ครวญฝน
๏ คนผวน ยังแผ่วอ้อน.........พรำกล
ฝนก่ำ มืดเวหน...................ห่ำฟ้า
หาพรำ แต่เราปน................แปรต่าง
ปางแต่ ตกทั่วหล้า..............แหล่งบ้าน ใครหนอ
๏ คลอไหน คืนหม่นฟ้า........ฝนกรำ
พรำก่น  โกรกแรงหนำ.........หนักร้าว
หนาวรัก หน่วงแรงจำ..........ใจหม่น
จนใหม่ คืนฝนอ้าว..............อ่วมฟ้า ยังฝัน ๚ะ๛
๒๒๕๙
๐๔๐๘๕๓

ฝากโหวตบล๊อกงานประกวด thailandblogawards 2010 ด้วยขอรับ เชิญชวนพี่น้องชาวบ้านกลอนช่วยโหวตช่วยวยดันให้หน่อยนะขอรับ...คลิกๆๆโหวตๆๆๆๆ