เจ้านกป่าร่อนถลาท้าสายลม เจ้าชื่นชมท้องนภาฟ้าสวยใส สยายปีกโปยบินตามถิ่นไพร เพราะหัวใจเจ้าใฝ่ในเสรี .................................... เจ้านกป่าร่อนถลาไปทั่วถิ่น วันหนึ่งบินไปประสบพบแสงสี ด้วยสงสัยแสงอำไพผ่องใสดี จึงบินหรี่ตรงไปใคร่ขอยล ................................... เจ้านกป่าจึงถูกขังกลางกรงสวย ครบเครื่องด้วยสิ่งสรรหามามากล้น ทั้งข้าวปลาอาหารมาเปรอปรน หวังเจ้าคงหลงกลอยู่กรงทอง ...................................... เจ้านกป่าอ้วนพีดูมีสุข คงไร้ทุกข์ที่ทุกสิ่งไม่ขาดพร่อง เฉิดฉายในกรงขังเขานั่งมอง ถูกตราจองมีเจ้าของใช่นกไพร ..................................... ลึกๆเจ้าคงถวิลถิ่นเคยนอน คืนจับคอนกลางวันร่อนกลางหมู่ไม้ สุขน่ะหรือคงมีแต่ ใช่ที่ใจ เมื่อยังใฝ่อยากบินในท้องนภา .......................................
11 มิถุนายน 2553 21:01 น. - comment id 1135621
กรงทองสวยงามแต่ภายนอก ใช่บ่งบอกความสุขอยู่ภายใน... อิสระต่างหากคือสิ่งที่ต่างต้องการ คิดถึงนะคะ หายไปนานเลย
11 มิถุนายน 2553 21:53 น. - comment id 1135628
กิตติกานต์..... ขอบคุณจ๊ะที่มาทักทายเป็นคนแรกเลย
12 มิถุนายน 2553 09:59 น. - comment id 1135667
นกน้อยแสนน่ารัก ร้องทายทักยามอุษา ชื่นชมสุมาลา เกาะพฤกษาผาสุกใจ
12 มิถุนายน 2553 10:52 น. - comment id 1135682
สวัสดีค่ะ ครูกระดาษทราย นกน้อยสองตัวนี้น่ารักจริงๆด้วย...
12 มิถุนายน 2553 11:21 น. - comment id 1135692
อ่านแล้วอินตามด้วยเลยครับ เพราะมาก ๆ
12 มิถุนายน 2553 23:49 น. - comment id 1135825
เข้าตำราที่ว่าหน้าชื่นอกตรมนะคะ เศร้าจังเลยค่ะ
13 มิถุนายน 2553 15:43 น. - comment id 1135956
สวัสดีค่ะ คุณสุริยันต์ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
13 มิถุนายน 2553 15:47 น. - comment id 1135957
สวัสดีค่ะ คุณการัณยภาส ใช่เลยค่ะ แต่บางทีนกที่ถูกขังนานไป ก็อาจไม่อยากห่างจากกรงอีกก็เป็นได้เนอะ
13 มิถุนายน 2553 18:04 น. - comment id 1135973
ขาดอิสระเสรี คงไม่มีสุขใจหรอกค่ะ