บุปผาปลิว ลิ่วลง ตรงเบื้องหน้า เยื้องกายา คว้าไขว่ ลุ่มไหลหลง ตะปบขวับ จับแย่ง แรงทะนง ดอกไม้ปลง โล่งไร้ ใบกลีบลา เหกายก้ม ล้มลิ่ว ปลิวตามกลีบ ฉุดกายรีบ ถีบถอง ต้องบุปผา กลีบเจ้าหม่น ระคนดิน สิ้นราคา นองน้ำตา บุปผาไซร้ ไร้เชยชม
ศุุภนาคราช 10 มิ.ย. 2553 15:07 น. - ID 135259 
1897
2
1
10 มิถุนายน 2553 16:05 น. - comment id 1135302
หวานแหววปนเศร้าโศก ไพเราะดีค่ะ
10 มิถุนายน 2553 22:04 น. - comment id 1135387
บุปผาหม่นคนก็หม่นเหมือนบุปผา ไร้ใบห่มโศกาพาหม่นหมอง ทิ้งให้เราโดดเดี่ยวน้ำตาหนอง บุปผาหมองคนหม่นจนป่นใจ
10 มิถุนายน 2553 22:58 น. - comment id 1135408
บางสิ่งบางอย่างก็ต้องการการทะนุถนอมนะครับ
10 มิถุนายน 2553 23:27 น. - comment id 1135416
ทักทาย นะจ๊ะ % กลอนมีการเล่นตัวอักษรอ่านแล้วไพเราะดีค่ะ
11 มิถุนายน 2553 11:29 น. - comment id 1135506
สวัสดีคะ คุณศุุภนาคราช "หวานแหวว-แจ๋วแจ่ม" จริ๊ง-จริงเลยคะ นี่ Gemini58 เริ่มอิจฉา(ตาร้อน)กับพวกที่แต่งกลอน "อ้อน-ออด" เก่งๆแล้วนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
