ยามฝนแรกพร่างพลูสู่ป่าเขา ชะล้างเอาฝุ่นผงลงรอยหิน ยามฝนพรำล้างฝุ่นผงลงบนดิน ทั้งแนวหินบนพื้นดินให้ฉ่ำเย็น ฝูงผีเสื้อบินโฉบร่อนในราวป่า บินไปมาโฉบร่อนเราได้เห็น ชมความงามในพนาให้ฉ่ำเย็น ยามสายเห็นน้ำใสหยดรดใบเรียว น้ำหยดใสบนใบไหลร่วงหล่น หยดลงบนผืนป่าพาสดเขียว พันธ์ไม้งามในป่าเคยซีดเซียว ให้สดเขียวยามแสงทองส่องตะวัน ตะวันฉายพรายแสงทาบผืนป่า ส่องแสงจ้าในผืนป่าพาสุขสันต์ ฝูงสัตว์ป่าน้อยใหญ่วิ่งไล่กัน เป็นสวรรค์แดนดงป่าพงไพร
29 เมษายน 2553 16:23 น. - comment id 1124469
มาชมความงามของธรรมชาติ หลังจากฝนตดค๊า..
29 เมษายน 2553 17:57 น. - comment id 1124476
ฝนตกแล้วสดชื่นที่สุดเลย ม่านมีดอกไม้หน้าฝนมาฝากพี่ป๋องด้วย
29 เมษายน 2553 20:34 น. - comment id 1124489
กลิ่นฝนแรกแทรกฝ่าอุราแฝง ดุจจำแลงความรักประจักหลอน สาบน้ำฟ้าเจิ่งฟุ้งจรุงดอน อาบแก้มย้อมโยงสายคล้ายน้ำตา แจมด้วยบทครับ
29 เมษายน 2553 21:50 น. - comment id 1124525
เพราะจังครับพี่ป๋อง อ่านแล้วเย็นดับร้อนได้ดีนักแล
30 เมษายน 2553 04:11 น. - comment id 1124549
ฉ่ำฝนแรกแทรกดินส่งกลิ่นหอม พฤกษ์ไพรพร้อมห้อมผาพาสดใส เขียวเหลืองแดงแข่งแตกแยกช่อใบ แสนสุขใจไม้ดอกออกช่อบาน...
30 เมษายน 2553 08:42 น. - comment id 1124575
สวัสดีค่ะ.... ดับร้อนไปได้เยอะเลยค่ะ...
30 เมษายน 2553 12:57 น. - comment id 1124622
แหะๆๆๆ ฝนแรกนี่ นานเหมือนกันนะครับ หลังสงกรานต์ หน่อยๆ วันแรก ต่อมา ก็ปลายเดือน ราวๆ 23-24 ก็คลายร้อนได้แปบนึง ถ้าฝนตก อะไรก็สมบูรณ์นะครับ
30 เมษายน 2553 17:37 น. - comment id 1124740
สวัสดีครับ...คุณป๋อง สหายปุถุชน กวี ซีม่า แวะมาเยี่ยมชมพร้อมบทกวี...ขอ-รับ ฝนแรกในราวป่า แต่ฝนซาที่ทรวงเรา มองฟ้าหาเมฆเทา ก็ไร้เงา...เขาเคียงใจ ใจสั่นสะท้านหนาว ทนปวดร้าว...ฤดีไหว ฝนแรกกลางราวไพร ไม่มีวันนั้นอีกแล้ว
17 พฤษภาคม 2553 11:48 น. - comment id 1127934
กลอนไพเราะ เสนาะหูดูดีครับ