ฟ้ามืดพโยมนภประกาศ (ฟ้า-มืด-พะ-โยม-นะ-ภะ-ประ-กาศ) วิปลาสทะมึนดำ (วิ-ปะ-ลาส-ทะ-มึน-ดำ) เมฆเคลื่อนคละคล้อยระดะระต่ำ (เมฆ-เคลื่อน-คละ-คล้อย-ระ-ดะ-ระ-ต่ำ) ดุจซบประกบดิน (ดุ-จะ-ซบ-ประ-กบ-ดิน) กลั่นสายละอองทิพยใส (กลั่น-สาย-ละ-ออง-ทิ-พะ-ยะ-ใส) บริสุทธิ์ไอก็ไหลริน (บ-ริ-สุทธิ์-ไอ-ก็-ไหล-ริน) สู่หล้าพิภพคละชะธนินทร์ (สู่-หล้า-พิ-ภพ-คละ-ชะ-ธะ-นินทร์) ก็ยะเยือกยะเย็นครัน (ก็-ยะ-เยือก-ยะ-เย็น-ครัน) ฉ่ำชื่นกระแสพิรุณหล้า (ฉ่ำ-ชื่น-กระ-แส-พิ-รุ-ณะ-หล้า) ละลุป่าพนาวัน (ละ-ลุ-ป่า-พะ-นา-วัน) ส่ำสัตว์ก็พาคณะประชัน (ส่ำ-สัตว์-ก็-พา-คะ-ณะ-ประ-ชัน) กะจะร้องคะนึงอล (กะ-จะ-ร้อง-คะ-นึง-อล) กบเขียดระเริงวรุณทั่ว (กบ-เขียด-ระ-เริง-วะ-รุ-ณะ-ทั่ว) ณ สระบัวชเลชล (ณ-สระ-บัว-ชะ-เล-ชล) ปูปลาระริกก็จลจล (ปู-ปลา-ระ-ริก-ก็-จะ-ละ-จล) คละฝนกระแสธาร (คะ-ละ-ฝน-กระ-แส-ธาร) พฤกษ์ไพรวะไหวเพราะพยุพัด (พฤกษ์-ไพร-วะ-ไหว-เพราะ-พะ-ยุ-พัด) ตละซัดละลู่อาน (ตะ-ละ-ซัด-ละ-ลู่-อาน) โอนอ่อนสิเอนประดุจปาน (โอน-อ่อน-สิ-เอน-ประ-ดุ-จะ-ปาน) จะระราบระเรี่ยนอน (จะ-ระ-ราบ-ระ-เรี่ย-นอน) ไอดินคละคลุ้งขจรจบ (ไอ-ดิน-คละ-คลุ้ง-ขะ-จะ-ระ-จบ) ณ พิภพภราดร (ณ-พิ-ภพ-ภะ-รา-ดร) อวลอบกระจายฑิฆมพร (อวล-อบ-กระ-จาย-ฑิ-ฆะ-มะ-พร) พรหมโลกธาตรี (พระ-มะ-โลก-กะ-ธา-ตรี) ยวนยั่วพระพรหมสยมศักดิ์ (ยวน-ยั่ว-พระ-พรหม-สะ-ยะ-มะ-ศักดิ์) ธ ตระหนัก ณ นาที (ธ-ตระ-หนัก-ณ-นา-ที) หอมใด ฤ กลิ่นพระธรณี (หอม-ใด-ฤ-กลิ่น-พระ-ธะ-ระ-ณี) ละสราญวิมานทอง (ละ-สะ-ราญ-วิ-มาน-ทอง) ลงง้วนพระแม่ ธ จะเสวย (ลง-ง้วน-พระ-แม่-ธ-จะ-สะ-เหวย) พระจะเชยคระไลลอง (พระ-จะ-เชย-คระ-ไล-ลอง) องค์พรหม ธ สม ณ ปิติปอง (องค์-พรหม-ธ-สม-ณ-ปิ-ติ-ปอง) รสทิพย์ก็คลาไคล (ระ-สะ-ทิพย์-ก็-คลา-ไคล) จวบสายวรุณรุจิละหยาด (จวบ-สาย-วะ-รุณ-รุ-จิ-ละ-หยาด) ธรรมชาติก็แปรไป (ธะ-มะ-ชาติ-ก็-แปร-ไป) สาดแสงสุรีย์สุริยใส (สาด-แสง-สุ-รีย์-สุ-ริ-ยะ-ใส) ก็สว่างมิหมองมน (ก็-สะ-หว่าง-มิ-หมอง-มน) เรียวรุ้งระเรืองมหศภาพ (เรียว-รุ้ง-ระ-เรือง-มะ-หะ-ศะ-ภาพ) ระดะทาบนภาดล (ระ-ดะ-ทาบ-นะ-ภา-ดล) ดั่งสายมณีรตนบน (ดั่ง-สาย-มะ-ณี-ระ-ตะ-นะ-บน) มฆวานฑิฆัมพร (มะ-ฆะ-วาน-ฑิ-ฆัม-พร) เปล่งปลั่งประกายศุภสวัสดิ์ (เปล่ง-ปลั่ง-ประ-กาย-ศุ-ภะ-สะ-หวัด) สตตรัตน์อลงกรณ์ (สะ-ตะ-รัตน์-อะ-ลง-กรณ์) เลื่อมลายจรัสสิอรชร (เลื่อม-ลาย-จะ-หรัส-สิ-อะ-ระ-ชร) นภสรวงทิวาวัน (นะ-ภะ-สรวง-ทิ-วา-วัน) ทำนองฤดูกลพิภพ (ทำ-นอง-ฤ-ดู-กะ-ละ-พิ-ภพ) มิสงบคละเคล้ากัน (มิ-สะ-หงบ-คละ-เคล้า-กัน) เปลี่ยนแปลงเสมอประดุจผัน (เปลี่ยน-แปลง-สะ-เหมอ-ประ-ดุ-จะ-ผัน) ธรรมชาติ ธ ลีลา (ธะ-มะ-ชาติ-ธ-ลี-ลา)
18 เมษายน 2553 08:30 น. - comment id 1121515
พี่โป้ง... เพราะมากค่ะะะ
18 เมษายน 2553 03:42 น. - comment id 1121539
น้องชายเก่งจังเลยนะคะ ยอดเยี่ยมค่ะ
17 เมษายน 2553 13:26 น. - comment id 1121675
17 เมษายน 2553 14:20 น. - comment id 1121681
ยอดเยี่ยมครับ
17 เมษายน 2553 14:43 น. - comment id 1121685
ธรรมชาติช่วยสร้างสรรค์โลกใบนี้ให้น่าอยู่ ชอบธรรมชาติมากครับ ชื่นชมในความพยายามเขียนฉันท์ ที่บังคับด้วยฉันทลักษณ์อย่างยาก ครับ
17 เมษายน 2553 15:42 น. - comment id 1121699
แต่งฉันท์..ชมธรรมชาติ...ผมว่าคลาสสิคสุด ๆ เลยครับพี่โป้ง
17 เมษายน 2553 20:16 น. - comment id 1121732
อู้วววววว เจ๋งงงงงงง เพราะมากๆเลย เด๋วจะหัดเขียนบ้างล่ะ กรุงเก่าฝนตกเหรอดีใจด้วยนะ
18 เมษายน 2553 09:36 น. - comment id 1121762
เป็นอีกหนึ่งบทกวีที่รื่นไหล เยี่ยมค่ะ
18 เมษายน 2553 09:42 น. - comment id 1121768
เพราะและมองเห็นภาพด้วยค่ะ เก่งจัง..
18 เมษายน 2553 09:56 น. - comment id 1121771
ดีฮับพี่วิทย์ หายไปนานคิดถึงพี่ชายเสมอ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ดีฮับคุณเชิงผาฯ รู้ป่าวว่าชื่อของคุณเหมือนหนังสือนิยายเล่มนึงเลยครับ ผมไม่เคยอ่านหรอกเพราะเล่มหนามาก ความอดทนไม่พอครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมฮับ ดีฮับหมอธันฯ ขอบคุณฮับที่เข้ามาเยี่ยมชมและให้กำลังใจกันเสมอ ดีฮับน้องจอมปราชญ์ ขอบคุณครับ รสนิยมผมก็เป็นแบบ classical test ฮับ ดีฮับม่านแก้ว ขอบคุณที่ชมว่าเพราะนะครับ มีกำลังใจขึ้นเป็นกองเลย ดีฮับพี่อนงค์นาง ขอบคุณมากฮับ ผมพยายามเรียนรู้และนำเสนอสิ่งใหม่ ๆ ให้กับท่านผู้อ่านฮับ ดีฮับน้องแกงฯ ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมชมผลงานพี่ชายคนนี้ ดีฮับแจ้นเอง ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทายบ้านนี้ฮับ
18 เมษายน 2553 10:31 น. - comment id 1121780
บุปผาที่ผลิบานในยามยากย่อมมีค่ากว่าบุปผาใด ๆ ฉันใด บทกวีที่กลั่นออกจากใจประพรมให้เกิดสุนทรียรสในยามฟ้าหม่นแร้นแค้นเช่นนี้ ก็ย่อมมีค่ากว่าบทกวีอีกหลาย ๆ บท ...ฉันเดียวกัน.. ................... สุดยอดมากครับ....ทั้งถ้อยคำ และเนื้อหา แถมยังเขียนคำอ่านให้อ่านได้ถูกจังหวะ จะได้เหมือนกับลีลาของหยาดฝนในหน้า วสันตฤดูจริง ๆ... ( แต่ผมแปลกใจเหลือเกิน ทำไม กวีบทนี้ไม่ได้ขึ้นหน้าหนึ่ง รึว่าไม่ทันกับปัจจุสมัย...........)
18 เมษายน 2553 14:11 น. - comment id 1121807
หวัดดีครับ... เป็นครั้งแรกที่อ่านฉันท์ได้จบทั้งหมดเลยครับ ปกติจะอ่านไป พอเริ่มอ่านไม่ออกแล้วก็จะหยุดครับ ขอบคุณที่มีคำอ่านมาให้ครับ ผมจะลองหัดบ้างครับ..
18 เมษายน 2553 14:43 น. - comment id 1121820
อ่ะ เก่งจัง เห็นป่ะ ปรบมือให้ 5 แปะ อิอิ
18 เมษายน 2553 14:51 น. - comment id 1121821
เยี่ยมยอดเลยครับ
18 เมษายน 2553 15:27 น. - comment id 1121828
มารอบนี้มีคำอ่านให้ด้วย
18 เมษายน 2553 23:11 น. - comment id 1121939
19 เมษายน 2553 10:00 น. - comment id 1121988
แวะมาชมงานดีดีครับสหาย
19 เมษายน 2553 18:25 น. - comment id 1122091
แอบมาหัดร้องเพลงอยู่ครับ
20 เมษายน 2553 17:48 น. - comment id 1122363
ดีฮับแก้วประภัสสร ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมกันเสมอนะฮับ ดีฮับพี่ศรี ขอบคุณมากฮับที่เข้ามาติดตามผลงานกันเสมอมิได้ขาด รักพี่เสมอ ดีฮับคุณครูฯ ขอบคุณสำหรับภาพสวย ๆ ฮับ คลายร้อนผ่อนเครียดได้มากเลย ดีฮับคุณวิกกี้ฯ ขอบคุณที่อดทนอ่านจนจบนะฮับ และถ้าแต่งเสร็จแล้วอย่าลืมเอามาปันกันอ่านนะฮับ ดีฮับฉางน้อย ขอบคุณมากฮับสำหรับการปรบมือให้ ดีฮับปลายตะวัน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะฮับ ดีฮับม่านแก้ว(อีกรอบ) แบบว่าอยากให้ผู้อ่านเสพซึ้งถึงแก่นฮับ เลยเขียนคำอ่านให้ด้วยฮับ ดีฮับยาแก้ปวด แหม...ไปร่ำสุรากะคุณเชิงผมหิมพานต์มาสินะท่าน เลยมาตาลายในห้องนี้ หุหุ..... ดีฮับพี่ป๋องฯ ขอบคุณมากฮับที่เข้ามาให้กำลังใจเสมอ ดีฮับพี่ไร่ผาสุกฯ ขอบคุณที่เห็นฉันท์บทนี้มีค่าดังเพลงฮับ
21 เมษายน 2553 13:42 น. - comment id 1122552
เยี่ยม ภาษาไทย ภาษาศิลป์ สวยงามมาก ๆ
22 เมษายน 2553 09:28 น. - comment id 1122729
มาอ่านผลงานค่ะ เก่งมากๆเลย